Evangelieprikje (2008)

Ouders en leerkrachten kunnen zich deze parabel maar al te goed voorstellen. Ook zij hebben vaak te maken met kinderen die wel lijken te luisteren, maar het in feite niet doen. Luisteren is dan ook meer dan gewoon maar iets horen. Echt luisteren veronderstelt ook dat je iets onderneemt om het gehoorde op te slaan op je harde schijf die we ook wel eens onze hersenen noemen. En dan nog is het niet gedaan, want eigenlijk word je verondersteld het gehoorde en opgeslagene toe te passen in het concrete leven. Dat de vuile was in de linnenmand moet, heb je misschien gehoord, je hebt het zelfs onthouden, maar toch zal men maar van je zeggen dat je het onthouden hebt als je het ook effectief doet. Hetzelfde fenomeen doet zich voor bij Gods woord: luisteren naar Gods woord betekent het horen én het opslaan op je harde schijf als software om je computer te laten op draaien, zodat je gaat leven als iemand wiens leven geïnspireerd is door Gods woord.

Wat ik hier zeer kort gezegd heb, heeft Jezus wat uitvoeriger en met enkele andere klemtonen verteld in de parabel van de zaaier waarbij God als de zaaier Zijn Blijde Boodschap overvloedig zaait. Zijn enige job is te zaaien en te wachten, want er zijn nog zoveel andere factoren die beslissen of het zaad al dan niet zal schieten. En zo krijg je verschillende categorieën van mensen: mensen die het horen maar niet begrijpen, mensen die oppervlakkig luisteren, mensen bij wie het woord verstikt wordt door andere zorgen, zij die het woord horen en het begrijpen. Zo'n evangelie is niet moeilijk om te begrijpen, eigenlijk geeft Jezus al de homilie. De meest voor de hand liggende vraag is: tot welke categorie mensen behoren wij? Om een eerlijk antwoord te kunnen geven op die vraag, past toch wel wat bescheidenheid. De meesten van ons weten niet of ze het woord zouden blijven verdedigen als ze vervolgd worden om de heel eenvoudige reden dat mensen bij ons niet vervolgd worden omwille van hun geloof. Mensen bij wie alles goed gaat, weten ook niet of het woord van God bij hen niet zou verstikken mochten ze een minder zorgeloos leven hebben. Het enige wat we kunnen doen is onszelf als bodem ontvankelijk te maken. Doen wij daarvoor voldoende in ons leven? Is er voldoende tijd voor gebed? En daarmee bedoel ik het gebed niet alleen als eenrichtingsverkeer van ons naar God met een waslijst van wat we allemaal willen. Gebed moet ook luisteren zijn naar wat God van ons verlangt. Lezen en bespreken we Gods woord voldoende om te kunnen ontdekken wat het voor ons leven concreet kan betekenen? Komen we samen met anderen die hetzelfde geloof delen om de humus van een gemeenschap te ervaren? Misschien moeten mensen die hier zonder enige twijfel allemaal "ja" op zeggen, zich nog het meest vragen stellen. Misschien is luisteren volgens hen toch niet zo diep als het luisteren dat hier verwacht wordt.

Maar er is ook nog de andere kant. Als christen worden wij verondersteld allemaal zaaiers te zijn van Gods woord. Mocht het zaad van de Blijde Boodschap economisch gezaaid worden, dan zouden we het verbod krijgen het te doen op de weg of op de rosten of tussen de distels. Maar dat staat er niet: God zaait met overvloedige hand. Luisteren naar deze parabel zou kunnen betekenen dat ook wij verondersteld worden te zaaien zonder eerst de grond waarop we zaaien te keuren. Dus ook bij vormelingen van wie wij veronderstellen dat het allemaal zinloos is, ook bij ouders die komen vragen om een ritueel bij de geboorte van hun kind, ook bij mensen die willen begraven worden in een kerk waar ze bij leven zelden een stap ingezet hebben, bij een koppeltje dat juist voor de show komt trouwen in de kerk, enz. .... "Zaai maar " zegt God. In die zin wordt van een christen veel gevraagd nl. de Blijde Boodschap overal zaaien (en dat kan maar als we zelf voldoende openstonden voor Gods woord) maar zonder verantwoordelijk gesteld te worden of het al dan niet lukt. We kunnen enkel proberen op een goede, verzorgde manier Gods woord in de wereld te zaaien, dan is het aan de anderen om er al dan niet iets mee te doen. Prettige zaaitijd en een overvloedige oogst, dat wens ik iedereen toe!