Gelukkig zijn er heel veel mensen die wel bereikbaar zijn en degenen die altijd en voor eenieder klaar staan en het daar niet bij laten zijn degenen die ervoor zorgen dat de samenleving niet in elkaar zakt; je komt zo overal tegen, maar het valt wel op dat het meestal dezelfden zijn die je dan tegenkomt.
Want ook menige thuisblijver is creatief in het buiten schot blijven voor enige dienstverlening. Een enkele lomperik zegt dat hij of zij nergens aan meedoet, maar meestal is de escape subtieler. "Of ik u de weg kan wijzen, een klein eindje op weg helpen? U kunt het beste daar in die winkel even vragen, daar is toch weinig te doen". "Op de kleinkinderen passen? We hebben net met een wandel-clubje afgesproken; geef jullie buren ook maar eens een kans iets voor jullie te doen". Doorverwijzen daar zijn we goed in. Van overheidsinstanties is bekend dat u zelden bij het juiste loket bent, er zijn nog meer loketten en ook daar kunt u doorverwezen worden, maar dan wel professioneel. We worden steeds creatiever: "Er volgt een keuze menu, voor uw vraag toets drie en dan krijgt u te horen hoe terug kunt naar het hoofdmenu ".
Dat doorverwijzen is niets nieuws en zo vertrouwd dat we er in zo'n evangelie van zojuist overheen zouden lezen. Maar die leerlingen van Jezus konden het ook al. Jezus moest met rust gelaten worden, want moest de moord op Johannes de Doper verwerken, bovendien werd het al avond, de mensen kregen honger en die zieken konden beter een andere dag terugkomen. "Stuur ze maar naar huis, dan zijn ze wellicht nog niet te laat om daar eten te kopen".
Dat is de goede raad die ze voor Jezus hebben en dus voor die mensen. Maar ondanks zijn verdriet,zijn vermoeidheid en zijn behoefte aan rust, bezinning en tijd om te bidden, Jezus verwijst ze niet door. Hij laat de mensen gaan zitten en zoekt en vindt een oplossing, zoals in het verhaal van wat wij de "broodvermenigvuldiging" noemen duidelijk wordt.
Sta mij toe dat ik vandaag even voorbij ga en de vraag hoe het met die vijf voorhanden broden is gegaan; aan die twee vissen gaat het verhaal zelf al voorbij. Wat overduidelijk ons wordt voorgelegd: Ga niet voorbij aan de medemens die hier en nu een beroep op je doet, je nodig heeft. Stel niet uit.
Misschien is het wel een goed idee voor u en voor mijzelf om aan het einde van de dag eens even na te gaan, welke acceptgiro voor het goede doel we voorlopig aan de kant hebben, doorverwezen naar het moment waarop hij verlopen is. Vooral nagaan wie we vandaag naar een ander en naar een ander moment hebben doorverwezen. Bewustwording kan al een goed begin zijn. Amen