van Jesus is een vraag die hij plotseling opwerpt in een debat: '
zal er later nog geloof gevonden worden in Israël?'
Daarmee treft hij ons diep.
We lezen in de Bijbel vele verhalen over geloofshelden:
over Abraham, Mozes, David, Jesaja,
over Mirjam, Judith en Maria om ook de vrouwen te noemen
en een heel boek, het Nieuwe Testament, over Jesus zelf.
Maar... hoe gaat het verder?
Een vraag die veel mensen op de lippen ligt is:
'ZAL het überhaupt wel doorgaan
met het goede oude verhaal in mijn eigen levensdagen
en die van mijn kinderen?'
De bisschoppen zeiden enkele jaren terug
dat wij een missieland zijn
en misschien is dat ook wel zo
al zijn veel mensen door die uitspraak een beetje beledigd.
Maar hun en onze vraag is dezelfde:
Zal er nog geloof gevonden in Nederland in 2050?
Mooie dingen zijn kwetsbaar.
II. Het was voor de volgelingen van Johannes de doper,
die zich met hart en ziel aan de ruige boete-profeet hadden toegewijd
een hele klap toen hij opeens zei:
'je moet bij mij nu niet meer wezen.'
De hoge heren uit Jeruzalem waren ooit bij hem op bezoek geweest
en hadden toen gevraagd: 'wie ben jij'.
Zijn leerlingen hadden vast goede antwoorden geweten:
'een genie', een profeet, de nieuwe Elia,
de Messias misschien wel.'
Maar hij zegt na iedere vraag opnieuw: 'die ben ik niet.'
Door al die nieten wordt de aandacht van de lezer gericht
op degene die dan WEL degene zou zijn op wie de wereld wacht.
En dat is Jesus van Nazareth die het verhaal onverwacht binnenkomt.
Tot verbijstering van de leerlingen van Johannes
doet hun idool gemakkelijk afstand
van heel zijn eigen belangrijkheid
en wijst hij alleen maar door naar die ene die komt.
Dat is niet plezierig,
dat de man op wie je viel,
die je zo hevig vertrouwde,
je gewoon doorstuurt naar een ander.
Zal die wel bevallen en je de zekerheid geven
die je nodig hebt
of zal die ander je misschien ook weer doorsturen
naar weer een ander?
Moeten wij, die Jesus volgen,
misschien niet ook eens gaan uitzien naar een nieuwe leraar,
het christendom is pers slot van rekening al 2000 jaar oud?
Ontstellende vragen.
Daarom is het misschien goed
om eens op een bijzonder woord in de tekst van vandaag te kijken.
Dat is het woord BLIJVEN.
Johannes de doper geeft een merkwaardig getuigenis over jesus.
Hij zegt tegen zijn leerlingen over Jesus
niet alleen dat HIJ DE GEEST ALS EEN DUIF ZAG NEERDALEN.
Maar hij herhaalt (tot tweemaal toe):
DAT HIJ ZAG HOE DE GEEST OP HEM BLEEF RUSTEN.
Het was niet alleen een neerdalen, een 'eventjes begeesteren'
of zo maar iets maar IETS DAT BLIJFT.
Dat woord 'blijven' is een favoriet woord van de evangelist
van vandaag. Hij gebruikt het woord maar liefst 40 keer
in zijn geschreven werk.
Zo benadrukt Johannes de evangelist
dat het met die Geest van God die via Jesus tot ons komt
niet zo gaat als met de gewone dingen in het menselijke leven.
Bijna alle dingen zijn vergankelijk, het meeste gaat voorbij.
We hebben dat de afgelopen dagen bij vele uitvaarten weer ervaren.
Maar het andere hebben wij ook ervaren:
de goddelijke geest is een werkelijkheid die blijft.
Het is een werkelijkheid
die niet alleen op een speciale manier in Jesus aanwezig is en blijft
-een nieuwe leraar is dus niet nodig- maar in iedere christen,
ja zelfs in iedere mens zoals de profeet Jesaja dat ook zei, aanwezig wil zijn.
Wij zijn als christenen geen leden van een soort historische genootschap
die een belangrijke leider in ere houden.
Als de kerk alleen maar een historisch genootschap was
zou zich nooit hebben kunnen uitbreiden
naar Zuid Amerika, naar Azië of Afrika,
de kerken die ons vaak voorgaan in enthousiasme
en het zoeken naar eenheid.
Wij zijn een gemeenschap rond een levende Heer
wiens Geest ons in leven houdt en bijeenbrengt in iedere tijd opnieuw.
Johannes de evangelist beschrijft dat op zijn allerduidelijkst
in Jesus' afscheidsrede.
Eigenlijk is het helemaal geen afscheidsrede
omdat Jesus met nadruk zegt:
IK ZAL ALTIJD BIJ JULLIE ZIJN.
Hij kan dat zeggen, onafhankelijk van wat er gaat gebeuren:
want God Geest bleef bij Hem: GOD IS MET ONS.
Als we wat verder lezen dan de tekst voor de lezing van vandaag,
komt dat woord BLIJVEN nog een keer voor.
Nadat Johannes de doper tot tweemaal toe aan zijn leerlingen heeft gezegd,
dat ze in Jesus definitief alles zullen vinden
wat ze aanvankelijk bij hem zochten,
zijn er twee die onmiddellijk besluiten Jesus na te lopen:
Andreas en Simon die later Petrus zou heten.
Terwijl ze achter Jesus aanlopen,
keert die zich om en zegt: 'Wat willen jullie?'
Ze vragen hem dan waar hij woont.
Jesus antwoordt: 'kom mee en zie voor jezelf.'
En het verhaal van vandaag eindigt dan met te vertellen
dat ze met Hem meegaan, ze gaan Zijn huis binnen
EN BLIJVEN BIJ HEM.
Daartoe worden wij ook opgeroepen: bij Hem te blijven.
Het is de moeite waard bij Hem binnen te gaan om te luisteren
en Hem daarna te volgen naar de mensen toe.
Hoe gaat het verder met de kerk
en zullen onze kinderen de waarde van het geloof ontdekken?
Dat hangt dus van ons af die Hem al of niet durven volgen.
Zal er nog geloof worden gevonden in Nederland in 2050?
Antwoord:
Ja, zolang wij vasthouden aan deze Heer en van Hem getuigen
in woord en daad. Als christenen samen verantwoordelijk voor deze wereld.
Daarom heb ik zo'n grote voorkeur voor
de gezongen voorbeden van Oosterhuis -je kunt ze ook zeggen natuurlijk-
waarin gebeden wordt voor de noden der wereld maar dat niet alleen
er wordt ook gebeden voor mensen die kracht uitstralen, goed doen
- en dan komt het - DAT ZE STAANDE BLIJVEN IN ONS MIDDEN.
Wat zou het goed zijn als wij die mensen zouden durven zijn!