30e zondag door het jaar A (2008)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 457 niet laden
Als je aan christenen vraagt
wat zij het belangrijkste vinden in hun geloof,
dan hoor je nogal eens:
‘Het belangrijkste is … een goed mens zijn’.

Als je aan Jezus vraagt
wat het belangrijkste is voor een gelovige,
dan zegt Hij:
‘Het belangrijkste is … om God lief te hebben …
en even belangrijk is … om de naaste evenveel lief te hebben als jezelf …’.
Eigenlijk gaat Jezus op twee manieren
een stapje verder dan wij doorgaans redeneren.

Hij heeft het over ‘God beminnen,
met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand’.
Jezus zegt dus eigenlijk:
heel je denken en doen moet op God gericht zijn.
Bij alles wat je doet, moet je je afvragen …
of je handelt en leeft in de Geest van God.
Je zou kunnen zeggen:
een christen is iemand die ‘luistert’ naar God,
die zich op elk moment de vraag stelt …
wat vraagt God van mij op dit moment.

Soeur Emmanuelle is deze week gestorven,
de Belgisch-Franse zuster die genoemd werd ‘de voddenraapster van Kaïro’.
Mensen die met haar spraken vertellen over haar:
“Zij sprak met haar ogen, als ze je aankeek,
maar nog meer, als ze niet naar jou keek …
Dan zag je haar ogen half gesloten, soms bijna dicht,
een beetje omhoog, hemelwaarts gericht.
Dan sprak zij over haar binnenkant,
haar bewogenheid, haar gebed, haar relatie met God …
Haar ogen weerspiegelden haar ziel, haar denken, haar kracht,
haar ogen spraken over wat zij bij God vond …”
Zuster Emmanuelle … was iemand die heel duidelijk God beminde
met heel haar hart en ziel,
en die telkens weer luisterde naar wat God tot haar zei ….

Het grootste deel van haar leven gaf zij les:
docent letterkunde en geschiedenis in Jeruzalem.
Toen zij op pensioen mocht, ontdekte zij de kinderen
die leefden rond en op de vuilnisbelten van Caïro.
Voor hen ging zij zorgen: dat zij een onderkomen hadden,
dat ook zij onderwijs konden volgen, dat zij medische zorgen kregen.
Toen werd zij teruggeroepen naar Frankrijk …
en daar ontdekte zij een nieuwe roeping:
de opvang van de asielzoekers.
Telkens weer luisterde zij naar God …
en Die zond haar uit …

Jezus vraagt van christenen nog een tweede zaak:
dat zij de andere mensen evenveel liefhebben als zichzelf.
Jezus bedoelt daarmee niet alleen
dat je van je kinderen moet houden, of van je ouders en familie,
of van je vrienden.
Jezus vraagt eigenlijk: beschouw ieder mens als even belangrijk als jezelf.
Maak ieder mens tot je naaste …
Heb niet alleen aandacht voor hen die goed voor jou zijn,
maar ook voor hen die onverwacht op je weg komen
en voor hen die heel anders zijn dan jij …

Ook hier kunnen wij zuster Emmanuelle als voorbeeld nemen.
Zij zorgde niet alleen voor de mensen van haar eigen geloof,
gans haar leven zette zij zich in voor moslimkinderen en moslimjongeren.
Zij beperkte haar liefde niet tot de mensen van haar eigen land en cultuur:
zij zag de vreemdelingen in haar land
en zij zorgde ervoor dat zij een plaats kregen in de samenleving.

Jezus vraagt van ons vandaag niet
dat wij zo uitzonderlijk goed en gelovig zijn als Soeur Emmanuelle.
Zij bracht God echt heel dichtbij, zoals haar naam het aangeeft,
Emmanuel, God met ons …
Jezus vraagt van ons christenen …
dat wij proberen om de kern van ons geloof serieus te nemen.
En die kern is: God beminnen … en de naaste beminnen …
En hoe meer we het ene doen,
des te beter zal ons ook het andere lukken.

Mogen wij die dubbele vraag van Jezus voor ogen houden
Dat is niet alleen de kern van het christen zijn,
het is ook vullend en vervullend voor heel ons leven.