Vanuit Gods hand tot in Gods hand

Het is van alle tijden, het leeft in alle culturen, bij alle volkeren, ‘dat we geboren zijn om te Leven!’.

Ja te leven tot over de dood heen!

Kijken we naar de piramides in Egypte, naar de piramides in Peru of de grafheuvels in China, overal zien we hoe keizers een waar paleis lieten bouwen voor hun leven nà de dood! Hoe volkeren hun keizers begroeven met hun juwelen, met eten en drinken voor onderweg, met hun dienaren, met alles wat ze nodig hadden om een mooi bestaan verder te leven…

Hier en nu gebeurt het, gelukkig maar, anders.

Wanneer we hier binnenstappen proeven we nog de ingetogenheid van Allerzielen.

We voelen nog onze verbondenheid met onze dierbaren die ons zijn voorgegaan.

We horen onze voetstappen nog op het grint van het kerkhof…

We voelen de regen nog en zien het mooie van de herfst. We genieten nog na van het ‘het samenzijn in familiekring’ met al onze dierbaren in ons hart. Herinneringen werden opgehaald, ze werden weer in de verf en in de bloemetjes gezet. Want ze leven nog zo innig en diep in ons hart… We kunnen ze niet vergeten, ze zijn echt deel van onszelf geworden… ze leven verder in ons, met ons en door ons…

En op Allerzielen namen zovele het kruisje van hun dierbare mee naar huis. Het kruisje dat geruststelt omdat we hen neergelegd hebben in Gods hand, waar we hen geborgen weten voorgoed…

Zovele gedachtenisprentjes getuigen ervan. Zovele partners, kinderen of kleinkinderen schrijven: ‘waak over ons’, of ‘geef op tijd een knipoog of een schouderklopje’,  of ‘tot later’…

Daarom mogen we ons niet van stuk laten brengen door de verschrikkelijke lezingen van vandaag!

In de eerste plaats zijn de 7 broers die sterven voor hun geloof, ware martelaren van toen. Martelaren die gefolterd en daarna nog gedood werden!

Maar hun tegenstanders, geven hier een blijk van ware radicalisering!

Radicalisering maakt blind, laat niet zien wat er rondom je gebeurt!

Radicalisering maakt doof voor wat anderen aan geloof en hoop aanbrengen!

Radicalisering geeft voeling en medeleven geen kans!

Die radicalisering werkt als een HARNAS!

Ze houdt de kleppen voor de ogen, armen en benen ingepakt!

Om hard toe te slaan op allen die anders denken…

Deze zeven broers doen ons denken aan zovele mensen die ook vandaag nog gefolterd worden om hun overtuiging of levenswijze en door Amnesty International uit de vergetelheid gehaald worden!

Ze doen ons denken aan de onrechtvaardigheid die er vandaag nog is en de vele gewelddadige verdwijningen die nog dagelijks gebeuren.

We mogen ons ook niet van ons stuk laten brengen door het evangelie van Lucas. Hier treffen we een grote karikatuur aan, een verhaal dat voor ons onmogelijk lijkt! En toch moeten we daarmee oppassen want andere culturen hebben andere regelgevingen in het beschermen van families voor het leven. Vandaag nog zijn er culturen waar weduwen zich aan bepaalde regels hoeven te houden voor hun verder levensonderhoud…

Wat zeker is, is dat de Sadduceeën die karikatuur maken als tegengif  om Jezus’ verkondiging!

Jezus brengt een boodschap van Leven, leert ons Zijn Vader kennen als een God van en voor levenden. En de Sadduceeën hadden daar geen oren naar, konden en wilden dit niet geloven…

Vorige maand, tijdens de Sint-Annekesfeesten was het ook openbedrijvendag! En Kerk & Leven, hier om de hoek stelde ook haar deuren open!

Daardoor waren er vele nieuwsgierigen parochianen die tussenin een bezoekje brachten aan Kerk & Leven!

Wie er geweest is weet dat men kon gefotografeerd worden!

Iedereen mocht plaats nemen, alleen of per koppel, of per gezin, of familie op enkele stoelen die klaarstonden!

Die stoelen stonden tegen de achterwand behangen met opengevouwen bladeren van KERK & LEVEN!

De titel verschijnt dan ook tientallen keren op de foto’s die worden afgedrukt.

KERK&LEVEN!

Heel de boodschap van Jezus zit erin vervat!

Wij mogen Zijn kerk zijn en langs die weg leven, proberen ten volle te leven, waaruit we de kracht halen om leven te brengen waar mensen het verloren hebben, om levengevend te zijn voor de vele mensen die we hier en daarbuiten ontmoeten!

Hier en daarbuiten, wil ik wel echt benadrukken omdat ook Jezus dat in de eerste plaats gedaan heeft!

Hij is gekomen voor alle volkeren!

Hij is gekomen om de radicalisering uit de wereld te helpen, om de harnassen af te leggen. Jezus is de grootste Blikopener om al wat koud en hard is, ons harnas, stukje per stukje af te leggen en te leren omarmen, alle mensen waarmee we samenleven, alle mensen waarmee we vergaderen, alle mensen waarvoor we werken, alle mensen die we ontmoeten….

Jezus is gekomen als grootste Blikopener, om te zien te horen en te voelen dat het om veel meer gaat dan godsdienst beleven… Hij heeft gesproken vanuit een ongewone godservaring, Godverbondenheid, ja directe Godrelatie… Hij heeft zó vanuit een ongewone vrijheid, waarachtigheid en goedheid kunnen handelen…

Hij heeft het aan zijn vrienden maanden op voorhand gezegd hoe Hij zou terugkeren naar zijn Vader…

en pas nà zijn dood hebben ze het ingezien.

Pas in de eerste geschriften 30 jaar later in het evangelie van Marcus, heeft men de in Jezus’ zo sterke en goddelijke verbondenheid herkend en erkend…

Hij kwam en ging een korte weg, geen vluchtig spoor in ‘t aardse land.

Vanwaar? Waarheen? Wij weten slechts: Vanuit Gods hand tot in Gods hand…

Het is goed dat we onze voetstappen nog horen op het grint van het kerkhof

Het is goed dat we onze verbondenheid met onze dierbare nog voelen.

Het is goed dat we het mooie van de herfst zien om in alle vertrouwen de winter in te gaan, wachten op de nieuwe lente!

In m’n boekje ‘voor elke dag een gedicht’ van Hans Bouma las ik deze week: “Uit verre nevels”

Door welke God gedroomd,

uit verre nevels

adembenemend

aan het licht gekomen,

lichaam van aarde en adem,

leven dat leven wil.

Door welke God bemind,

opzienbarend

mens geworden,

gestalte van liefde,

leven dat zingt –

door welke God.

10-11-2013 om 09:01 geschreven door de preekploeg