Het verhaal van vandaag gaat over kortzichtigheid, over beperkt zien. Dat gebeurt omdat je kind bent van je tijd, omdat je je eigen geschiedenis hebt, omdat je een bepaalde positie bekleedt. Wij zijn ‘als blinden' en Jezus zegt, dat is al vanaf je geboorte zo. Het maakt immers heel wat uit of je in Afrika geboren wordt, of hier in Vlaanderen. Of je de oorlog hebt meegemaakt, of dat je er alleen maar van hebt gehoord. Wij hebben allemaal onze eigen kijk op het leven en die is beperkt. Als je dat ontkent, dan ga je anderen verketteren en tenslotte buitengooien. Jezus wil voor ons een nieuwe geboorte, dat wil zeggen: dat wij weer zien in alle oorspronkelijkheid. Ons werelddeel Europa is zwaar van bagage, van rijkdom en historie. Dat bepaalt onze kijk op de andere werelden. Nu lijkt het me niet slecht als je plekken hebt, waar een zekere voorbeeldfunctie vanuit gaat, maar dan is het wel zaak, dat je zorgt dat er een brug blijft tussen die werelden, anders wordt de spanning onhoudbaar en dat is in de afgelopen jaren dan ook duidelijk gebleken.
Die worsteling tussen het heilige en het gewone, tussen priester en leek, tussen tempel en markt, tussen zondag en gewone dagen licht ook op in het evangelie van vandaag. Jezus, een leek, geneest iemand van zijn blindheid gewoon met spul van de straat op een heilige dag. Er komen geen priesters aan te pas, geen tempel, geen heilig of gewijd water, geen heilige zalvingen, geen sabbatsverboden en geen vraag of je er wel bij hoort of niet. Een heel eenvoudige weldaad aan iemand, die erom vroeg. Dan ontstaat dat hele gesprek: "Wie heeft dat gedaan, hoe komt dat nou?" En vooral: schande dat het gebeurt op de sabbat. De strijd tussen het heilige en de rest. Jezus die duidelijk kiest voor de rest. Hij verblijft in de wereld, daar wil Hij lief en leed delen, daar wil Hij Messias zijn. En voor die wereld geeft Hij iedereen de opdracht te doen als Hij. Maar hoe moet het dan met dit kerkgebouw, met zijn priesters en liturgie? Prima, als het maar niet gebruikt wordt tegen de wereld in. Als er maar niet gezegd wordt: alleen hier kun je God vinden en elders niet. In de kerk, de gemeenschap van mensen kunnen we leren hoe ieders roeping in de wereld eruit kan zien. Niet meer en niet minder...