Toch bestaat er wel degelijk ook een goednieuwszender, zelfs meer dan een. Tegenover elke moord of doodslag wordt daar melding gemaakt van veelvoudige redding door geslaagde operaties, tegenover een door olie vervuilde kust worden ongerepte en herstelde natuurgebieden getoond, tegenover groot verdriet, liefdevolle troost enzovoort. Wat nog belangrijker is: tegenover een wereld die op de ondergang lijkt af te stevenen komt een wereld in het vizier van een glansrijke toekomst.
“Nooit van gehoord, van die zender”, zult u zeggen. Dat komt omdat goed nieuws zo zachtjes binnenkomt en meestal niet wordt verstrekt. Het is te zien en te beluisteren in goede mensen om ons heen, die zonder geschreeuw zich aan medemensen geven. We horen en lezen er voortdurend van uit het Goed Nieuws van Jezus van Nazareth.Het is te horen in de stilte, ja vooral in de stilte. Daar vooral opent zich die voor mensen de hoopvolle wereld, die wij ook Gods wereld noemen. De dichter Guido Gezelle zei daarvan: “ Als de ziele luistert spreekt het al een taal dat leeft”. Stil zijn, kijken en luisteren dat is de manier om op het spoor te komen van een betere wereld, om van die goednieuwszender te zien en te horen.
Er zijn gelukkig heel wat mensen die dat kunnen, mensen die hoop en vertrouwen hebben vastgehouden of verworven. Ze houden zich in het algemeen nogal stil. Daarvan zegt de profeet Jesaja vandaag: “Beklim nu maar eens de hoogste berg” en laat luid van je horen, want het wordt tijd dat dat slechte nieuws eens wordt overstemd. Niet om zo alle ellende te ontkennen en eraan voorbij te leven, wel om er actief naartoe te leven. Het is niet zo dat wij mensen in staat worden geacht alle goeds naar ons toe te halen. We komen hooguit halverwege. Het moet ons ook toevallen, het moet ook van de andere kant, van Gods kant komen. Daarom worden we in deze adventstijd weer eens aangespoord om die weg tussen God en ons open en recht te houden: we dienen ons tenminste ervoor open te stellen, anders gebeurt er niets, geen goed nieuws komt er dan binnen en die betere toekomst zelf al helemaal niet. Onze ondernemingslust heeft aanvulling nodig, aanvulling van vertrouwvolle openheid in de stilte.
Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
't lijzigste gefluister
ook een taal en teken heeft:
blaren van de bomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stromen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zo zoet...
als de ziele luistert!