Overgave (2008)

Onze welvaart lijkt een beetje te wankelen en dat is heel vervelend. Als er met onze lichamelijke gezondheid iets echt mis is, wankelt er nog veel meer en als er onze psychische gezondheid ontregeld is, dan lijkt de hele wereld om te vallen. Zo lang er met alles niets aan de hand is leven we voorbij aan de mogelijkheid dat het ook anders met ons kan gaan. In een gunstig geval laten we het tot ons doordringen dat er met het grootste deel van de mensheid van alles aan de hand is: onheil te over. De vraag dringt zich op: Hoe gaan we daar mee om? Daarin zijn de verschillen groot.
Wie de kletskoek heeft uitgevonden is onbekend, maar het "het komt allemaal goed" klinkt heel eigentijds. Het komt dikwijls helemaal niet goed en daarom is dit onzin. De opmerking "je moet vertrouwen hebben" is ook zoiets. Vertrouwen hebben betekent dat je er staat op kunt maken. Als je ziek bent mag je hopen dat het goed komt en dat mag groeien naargelang deskundigen zich erover buigen, maar dat is nog iets anders dan er staat op maken en zonder meer op rekenen. Godsvertrouwen is heel geschikt om een zorgelijke situatie het hoofd te kunnen bieden, maar dat is wel iets heel anders dan er staat op maken dat de Almachtige het wel even zal komen recht zetten.
Sommige menen dwingen respect af als we zien hoe zij hun lot weten te dragen. Vrouwen in verwachting gaan zorgvuldig om met hun gezondheid, maar laten verder alles over aan de natuur. Heel wat oude en zieke mensen nemen een zelfde houding aan. Dat noemen we gelatenheid, overgave.
Zo'n houding is absoluut niet vanzelfsprekend. Wie in de oorlog een dierbare heeft verloren weet dat het heel lang kan duren alvorens in zo'n verlies te kunnen berusten. Als je in een crisisperiode je baan verliest kun je met goed moed gaan solliciteren, maar als het niet lukt om werk te vinden, groeit er opstandigheid die lang kan duren. En toch kan er een houding van aanvaarding ontstaan: Het is niet anders; laat ik maar het beste van maken, laat ik maar doen wat overblijft om te doen.
Het evangelie van vandaag vertelt van een jong meisje dat overvallen wordt met een boodschap waar het absoluut geen raad mee weet. Maria zat er beslist niet op te wachten. Ze krijgt een taak toebedeeld met heel veel onzekere aspecten. Van het kind dat haar wordt toegeschoven wordt heel veel verwacht en daarmee ook van haar. Het is een overval. Als jong meisje zou je er ziek van worden. Maar Maria blijft overeind en de evangelist vertelt van een ideale moeder, als voorbeeld voor iedereen die door een onaangenaam bericht wordt verrast. Ze neemt haar lot zoals het komt. Ze laat het over zich komen en maakt er het beste van. "Gods wil geschiede", zegt ze en dat zou iedereen in zo'n situatie kunnen zeggen.
Maria licht in de evangelie op als een voorbeeld voor iedereen die wordt neergedrukt door ziekte, tegenslag, slechte menselijke verhoudingen. Ook voor iedereen die zich angstig vastklampt aan geld, huis, vrienden of gezondheid. We weten dat niets van dit alles onaantastbaar is. Zoals Maria kunnen we er het beste van maken bij wat we ook verliezen, het nemen zoals het komt en van binnen zeggen: "Laat Gods wil maar geschieden". Amen