4e zondag van de advent (2008)

Mag Ik opnieuw mens worden onder jullie? Een vraag die ons zou kunnen doen schrikken. En toch wordt die vraag gesteld. En wij, wij vragen ons af: hoe moet dat dan gebeuren? Is dat eigenlijk wel mogelijk? Is dat nog altijd mogelijk? We zijn een oude kerk geworden; een beetje oubollig. We zijn ook niet meer zo vlug bereid om zomaar ja te zeggen. Is dit avontuur niet te groot? Kunnen wij wat maatregelen treffen? Kunnen wij de nodige voorzorgen nemen? Is het wel veilig genoeg om God hier opnieuw mens te laten worden? Want we zijn mensen die graag alles zelf onder controle houden. Men maakt ons de dag van vandaag zoveel wijs. En zie maar eens wat de mens er mààr van terechtbrengt. Ja, we twijfelen echt. Het avontuur lijkt ons té groot. En de zekerheden té klein. Moeten wij Jou, God, opnieuw laten mens worden? In deze tijd? In deze door en door geseculariseerde wereld. Een wereld die haar christelijke cultuur verloochent, die de wekelijkse rustdag op een andere dag wil dan de zondag. Die het woord ‘Kerstmis' wil vervangen door ‘Lichtfeest'. Een wereld die huivert van alles wat naar religie ruikt of naar God verwijst. Hoe moet Jij God, hier nog mens worden.

Ja, zegt God, als je alles zelf in handen wilt houden, zoals de muis van de computer, ja dan zal het moeilijk worden. Kun je dan echt alleen maar rekenen op je eigen deskundigheid en invloed. Heb je echt geen plaats meer voor wat liefde en overgave. Mag ik dan echt geen God meer zijn voor jullie en jullie bijstaan, jullie toerusten met Mijn Geest? Niet te verwonderen dat er zoveel angst heerst bij jullie. Jullie hebben huizen voor Mij gebouwd, kerken noemen jullie dat, en jullie hebben mij daarin opgesloten. Ik ben bijna in een vergeetput terechtgekomen. Waarom hebben jullie angst voor Mij?

Ik wil bij jullie wonen. Ik wil mijn tent opslaan te midden van jullie. Daarom herhaal ik mijn vraag: mag ik opnieuw mens worden onder jullie?

Wil je weer openstaan voor het wonder, beschikbaar blijven voor een onverwachte opdracht in heel gewone omstandigheden. Wil je weer de smaak te pakken krijgen van de echte levenskunst?

Ik, zegt God, kan jullie bevrijden van jullie huidige vijanden. Ik kan nieuw leven scheppen, daar waar jullie het al lang hebben opgegeven. Ik kan jullie helemaal doordringen, zodat je het voelt kriebelen tot in de toppen van je vezels. Je zult me weer leren zien in de meest gewone, profane dingen van het leven. Je zult weer leren voelen hoe ik jullie draag met mijn geest.

Ja, zelfs een ziekte, een tegenslag, een blijde meevaller of een groot geluk... zul je weer kunnen beleven als een boodschap van Mijnentwege. Als een dienstmaagd die zegt: mij geschiedde naar uw woord.

Loslaten en opnieuw vertrouwen en je toevertrouwen. Ja, Ik wil mens worden, en jij kunt opnieuw weer wat méér mens worden, want voor God is niets onmogelijk. Amen.