13e zondag door het jaar (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 554 niet laden

Twee verhalen over vrouwen, een van een kind nog, het andere over een vrouw die buitengesloten wordt omdat ze door haar bloedvloeiing onrein is.

Buitengesloten worden, laten we proberen ons voor te stellen wat dat betekent. Ik wil vandaag graag met u stilstaan bij deze vrouw. Haar ziekte maakt dat ze geïsoleerd is. Bloedvloeiing maakte een vrouw onrein, d.w.z. onaanraakbaar voor anderen. Ze kan geen beroep doen op anderen. Zo wordt zij een leeggezogen vrouw letterlijk én figuurlijk doordat zij uitgezogen wordt door mensen die aan haar verdienen. Een vrouw achtergelaten aan haar schaamte en afhankelijkheid.

 

Maar daarnaast horen we ook van haar verlangen bevrijd te worden uit haar isolement. Hoe ze er ook aan toe is, ze blijft vechten voor een betere toekomst, voor genezing en vrijheid van leven. Ze zoekt een weg dwars door de menigte tot ze Jezus' kleren kan aanraken. Ze weet dat ze Jezus middenin die menigte kan aanraken zonder dat het opzien baart. En wat gebeurt: Jezus laat zich aanraken door deze kwetsbare, leeggezogen vrouw die zich aan Hem overgeeft.

Hijzelf zoekt dan contact met haar, Hij neemt het initiatief haar te vinden. Hij vraagt: wie is het? Dat doet Hij openlijk, Hij doorbreekt daarmee de regels van de onreinheid, terwijl Hij weet dat zijn tegenstanders Hem om die reden kunnen pakken. Jezus zoekt contact met de onreine en is daarmee volgens de wet zélf onrein en ook Hij zou daarom geïsoleerd moeten worden....

en dat wordt Hij, wij weten hoe het verder gaat met Hem, Hij neemt dat risico.

Wij horen dat de vrouw geneest.

 

Ook al zou ze niet letterlijk genezen, zeggen we nu, wonderverhalen staan in onze tijd in een ander licht, in een andere context, feit is wel dat ze gezien wordt, niet langer buitengesloten, nadat ze zelf het initiatief nam, Hem aan te raken. Deze vrouw staat op uit haar isolement waardoor Jezus met haar kan opstaan. Dat heeft ze gevoeld, er is eindelijk iemand is die haar niet isoleert, die omwille van haar situatie de wet aan zijn laars lapt...

 

Wie ziekte en lijden treft, voor wie niet blind in voor lijden, maar durft aan te raken, geraakt wil worden. ervaart dat Hij er is, dat Hij zich laat raken, méédraagt. Meedragen, aanraakbaar worden, maakt je rijker, laat je opstaan uit wat eerder als onoverkomelijk werd gezien,ondanks dat de dood je kan overkomen. Opstaan en meedragen laat je zien dat wonderen bestaan...

met die kracht kun je verder, kom je door de dood heen...

Zo heeft Mc het ervaren. Met zijn verhalen wil hij ons laten opstaan, ons ráken opdat Hij dat ook kan doen met en voor en door ons. Amen.