Hebt ge uw huiswerk al gemaakt?

Beste vrienden,

De schooltijd is toch wel de mooiste tijd – zegt men. En achteraf bekeken is dat misschien ook wel zo. Maar zolang je alle dagen weer naar school toe moet, zie je dat doorgaans toch wel anders. Dan wegen er meestal heel andere indrukken door: dan heb je tenslotte toetsen en examens.

En vooral: dan krijg je huiswerk mee! En aan dat huiswerk denk ik met heel gemengde gevoelens terug. Thuiskomen en dan huiswerk moeten maken, dat vond ik helemaal niet prettig. Wie maakt er nu graag huiswerk!

Om die reden zullen de meeste mensen het misschien een beetje moeilijk hebben met het evangelie van vandaag. Want in feite geeft Jezus ons vandaag ook huiswerk. Je moet wel twee keer kijken om het echt te ontdekken, maar Hij geeft ons wel degelijk een opdracht mee naar huis. Want Jezus zegt tenslotte heel duidelijk: “Komt allemaal mee, naar een eenzame plaats, waar we alleen zijn, en rust daar even uit!” En daarmee bedoelt Hij niet dat alleen de leerlingen, toen, moesten uitrusten. Het is ook een opdracht voor ons: rust uit! Een beetje meer rust, een beetje meer rust om tot bezinning te komen – en dat niet alleen in het verlof, maar ook in het dagelijkse leven – dat is het huiswerk dat Jezus ieder van ons opdraagt.

Eigenlijk zou je nu toch denken dat wij ons dat geen twee keer zullen moeten laten zeggen. Het wat rustiger aan doen, even terugschakelen, dat zou toch iedereen wel willen. Het zou dan ook een opdracht moeten zijn die iedereen heel snel zou willen uitvoeren.

Maar met huiswerk is dat toch niet zo vanzelfsprekend. Ik wist in mijn schooltijd ook, dat de taken die ik had meegekregen, goed voor me waren, dat ik voor mijn eigen toekomst moest leren en dat ik er later ook de vruchten van zou plukken wanneer ik die taken goed zou uitvoeren. Maar zelfs dit inzicht heeft er niet toe geleid dat ik die taken met plezier heb gedaan. In tegendeel, huiswerk was altijd lastig, en wanneer het achteraf niet nagekeken werd, werd het uiteindelijk ook niet meer gemaakt. Wat Frans betreft, kan ik daar een liedje van zingen. Onze leraar gaf ons elke week een aantal woorden vocabulaire mee om in te oefenen. Maar na korte tijd wisten we dat hij dat achteraf nooit controleerde, hij hoorde ons nooit af, en daarom leerde ik ze ook niet meer.

Jezus controleert ook nooit. Hij kijkt ook niet elke week na of wij de nodige rust hebben genomen. Hij geeft ons wel de opdracht, maar controleren doet Hij niet. En daarom gaan de meeste mensen met zijn opdracht, om tot rust te komen en te bezinnen, juist hetzelfde om als ik toen met de Franse vocabulaire – ze laten die opdracht gewoon links liggen.

We weten weliswaar allemaal dat rust nemen belangrijk is, dat onze gezondheid regelmatige rust eist en dat het zich soms bitter wreekt wanneer wij menen altijd in hoogste versnelling te moeten werken. Maar ja, niemand controleert het. En wat niet gecontroleerd wordt, dat wordt vroeg of laat ook niet meer gedaan!

Wat mijn kennis van het Frans aangaat, heb ik daar wel leergeld voor betaald. En ik heb mijn luiheid van toen al dikwijls berouwd. Maar alle spijt helpt niet wanneer het te laat is om het te corrigeren. Er zijn dan maar twee mogelijkheden. Ofwel ontwikkelen we zoveel zelfdiscipline dat we na enige tijd uit onszelf onze stof bijwerken, ofwel doen we het zoals wij dat tijdens onze hogere studies hebben aangepakt. Want na mijn slechte ervaring met de Franse vocabulaire zijn we ermee begonnen elkaar af te horen. We spraken met enkele vrienden onder elkaar af dat we elkaar zouden controleren en er ook op te letten dat ieder van ons zijn stof onder de knie zou krijgen. En dat lijkt mij, tenminste voor mezelf, de enige methode te zijn die werkelijk werkt.

Ik vermoed dat wij mensen dat nodig hebben. Wij hebben het nodig dat iemand op ons let, ons in de goede betekenis van het woord, controleert, er gewoon op let of we datgene wat nodig is ook werkelijk hebben gedaan.

En mensen die dat doen, die moeten we zoeken: Mensen die een oogje op ons houden, die op ons letten, die ons ertoe aanzetten om datgene te doen wat moet gedaan worden: goede vrienden, onze partner, mensen uit onze omgeving, die we echt vertrouwen. Laten we op elkaar letten. En met het oog op de taak die Jezus ons opgeeft, betekent dat: Laten we er wederzijds op letten dat we niet het gevaar zouden lopen ons gewoon kapot te werken, dat we ons door de moderne prestatiemaatschappij niet zodanig zouden laten beïnvloeden dat we, zoals vermeld in het Evangelie, zelfs niet meer de tijd zouden hebben om te eten, laat staan om tot rust te komen en uit te rusten.  “Kom mee naar een eenzame plaats en rust een weinig” zegt Jezus. Dat is ons huiswerk voor vandaag! Een huiswerk dat God zelf ons oplegt.

Hij zegt het ons elke week opnieuw, net zoals ik vroeger ook elke week weer Franse vocabulaire meekreeg. Ik heb het toen niet gedaan, maar daar heb ik achteraf spijt van gehad. Voor het huiswerk dat Jezus ons opgeeft moeten we ons verstand beter gebruiken. Niet om zijnentwil – Hij heeft daar niets aan, maar vooral om onzentwil.  Amen