Houd het maar bij Jezus (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 554 niet laden

Afgelopen week las ik in de Gelderlander een interview met Ds. Klaas Hendrikse. U hebt vast wel over hem gehoord; hij is de auteur van het boek "Geloven in een God die niet bestaat". "Natuurlijk geloof ik in God", zegt hij, "maar ik zoek naar ruimte om anders te kunnen geloven. Ik wil alleen maar zeggen, dat God geen almachtig, alwetend wezen is. God bestaat niet zoals iets anders bestaat. Ik geloof wél in God, maar niet zoals veel anderen dat doen. Ik zeg dat God gebéurt."

Ik kwam hierover in discussie met mijn schoonzus. Op een gegeven ogenblik keek ze mij aan en zei: "Allemaal die geleerde praat van jullie; ik kan er niet zoveel mee. Ik houd het maar bij Jezus, zoals Hij met mensen omging. Daar kan ik goed mee leven: gewoon goed zijn voor anderen." Ik hield mijn mond, en dacht: Meisje, je hebt gelijk, jij doet het gewoon. Als je goed bent voor anderen, gebeurt God dóór jou. Gaan de lezingen van deze zondag juist niet daarover?

Een gevoel van onmacht en neerslachtigheid moet de profeet Elia (we zijn bij de eerste lezing) ertoe gebracht hebben om weg te vluchten van zijn profetenbestaan, de woestijn in, en onder een bremstruik te gaan liggen. Hij ziet het niet meer zitten. Hij wil het liefste inslapen, dood zijn, want hij heeft de hoop opgegeven, dat deze wereld nog ten goede kan keren, zich nog tot God kan wenden. Hij die zo gestreden heeft voor het geloof in de ene ware God, hij vindt zichzelf een mislukkeling als profeet. Hij, de vurig ijverende profeet, geeft zijn profetenmandaat terug: "knap het zelf maar op, God!" En dan komt (zegt de lezing), op de rand van de dood, een engel van God tot twee keer toe om hem over het dode punt heen te halen. Hij zorgt voor voedsel en water, kracht om door te gaan. En daagt hem uit: "sta op", geef het niet op!

Voedsel uit de hemel voor de profeet Elia om het weer aan te kunnen, om er weer tegenaan te kunnen. Dat is de kern van de eerste lezing van vandaag. En in dat voedselverhaal ligt meteen de koppeling naar de evangelielezing van Johannes, waar Jezus zegt: "ik zelf ben het levende brood, dat uit de hemel is neergedaald. Als men van dit brood eet, zal men leven in eeuwigheid. Het brood dat ik zal geven is mijn vlees, voor het leven van de wereld." Het is moeilijke taal, die taal van de Johannes! Is het zo vreemd dat de Joden morren over wat Jezus hier zegt? Zij pikken het niet. Zij vinden Hem arrogant. Wat verbeeldt Hij zich wel? Ja, Johannes is een moeilijke evangelist; altijd die dubbele bodem in zijn evangelieverhaal.

Wat wil Johannes eigenlijk zeggen? Misschien is het zo uit te leggen: Jezus heeft, als iedere mens, een vader (met een kleine v). Hij is de zoon van een timmerman uit Nazareth. Zij kennen Hem: "wat verbeeldt Hij zich wel!?" Wat zij echter niet zien, en wat zij niet willen zien, is dat Hij ook een Vader heeft (met een hoofdletter v). Hij is ook de zoon van God, God mens geworden; hij is de belichaming van God hier op aarde: "wie mij ziet, ziet de Vader". De Joden beoordelen hem op zijn uiterlijk, ze zien niet verder; ze zien niet, ze willen niet zien, dat Jezus duidt op zijn geestelijke afkomst. Ze zien niet, ze geloven niet, dat Jezus uit God is, sprekend God is. In het evangelie horen wij Hem vaak zeggen: "jouw geloof heeft jou gered". Geloven betekent juist: door die uiterlijkheid heen prikken en de diepere werkelijkheid zien.Zien dat er iets bijzonders is met Hem, dat Hij niet van déze wereld is;dat Hij bijzondere woorden spreekt en bijzondere dingen doet. Geloven betekent: zien dat die - op het oog - gewone mens, van goddelijke afkomst is.

Ik keer weer terug naar de realiteit van vandaag, oorlogen, conflicten, ruzies, onverdraagzaamheid. En dát vaak in de naam van god. Maar de God die Jezus van Nazareth vertegenwoordigt, is geen God van dood en verwoesting. Hij is een God van Leven, een God van Liefde. Wanneer aan beide zijden pogingen worden gedaan dóór mensen om het leven te koesteren, niet om het stuk te maken, dan is God dáár aanwezig. God gebeurt dóór mensen aan beide zijden, die eerlijke pogingen doen om echte vrede te bewerkstelligen.

Er zal geen oplossing komen, tenzij goedwillende mensen van beide partijen dit willen inzien en God als vertrekpunt willen nemen. Er zal geen oplossing komen, tenzij goedwillende mensen van beide partijen willen luisteren naar elkaar, en proberen te begrijpen waar het onrecht tegenover de ander is begonnen, en eraan willen werken om dat onrecht de wereld uit te helpen. Er komt geen oplossing, tenzij goede mensen van de ene partij echt in de huid van de ander willen kruipen en aanvoelen, wat hun is aangedaan en wordt aangedaan.

"Ik ben het brood dat uit de hemel is neergedaald", zegt Jezus "dat brood, dat ik zal geven, is mijn vlees voor het leven van de wereld." Met andere woorden: als je mijn standpunt, mijn visie, mijn manier van omgaan met mensen, in je opneemt en tot jouw leven maakt, dan komt het goed, dan zal er leven in de wereld zijn, geen dood. Zo eenvoudig is zijn boodschap, en die boodschap geldt in die grote wereld tussen volken. Maar wat kunnen wij met die boodschap in onze eigen kleine leefwereld? Misschien voldoet een simpele vraag: wat voor invloed heeft wat wij vandaag hoorden op ons doen-en-laten, op onze gesprekken? Zijn wij in staat echt te luisteren naar het standpunt van de ander? Te kruipen in de huid van de ander?

Wij brachten vandaag God ter sprake. Onze opdracht is Hem te laten gebeuren, hier in Heerlen, tussen ons mensen, in onze dagelijkse situatie. En dat te doen op de manier zoals Jezus dat deed in zijn tijd in zijn situatie. Wanneer wij dat doen, dan brengt dat gegarandeerd het LEVEN waarvan Hij spreekt.