De tijd is rijp

 

Nu en dan hebben mensen spijt dat ze, toen hun ouders nog leefden, hen niet meer gevraagd hebben en opgeschreven over hun levensverhaal. Ze zouden een stamboom willen opmaken of over een bepaalde periode iets meer weergeven.

Ten tijde van Jezus en kort nadien is er niets of weinig over hem opgeschreven. Er is er wel veel verteld. Aldra ontstonden er verzamelingen mondeling of schriftelijk van aantal gezegden en toespraken van Jezus. Ze vermelden wie hij was en waarom zij hem volgden. Paulus is met zijn brieven de eerste grote schrijver uit het Nieuwe Testament. Hij zegt weinig over het leven van Jezus zelf. Hij getuigt vooral over het geluk en de vreugde dat hij de Verrezen Heer heeft ontmoet en die hij mag verkondigen onder de heidenen.

Marcus vertelt en verkondigt

Marcus is de eerste die in zijn geschriften meer vlees aan geeft aan wat Jezus heeft gedaan. Zijn evangelie gaat over de daden en woorden van Jezus. Het leven van Jezus is een blijde boodschap. Dit wil Marcus verkondigen door het verhaal te brengen van wat Jezus heeft gedaan en gezegd vanaf zijn doop door Johannes tot aan zijn sterven op een kruis. Hij maakt daarvoor gebruik van kleine verzamelingen teksten over Jezus die toen in omloop waren. We mogen hem dankbaar zijn om zijn werk, waar Lucas en Mattheus later hebben uit geput. Marcus verkondigt door over Jezus te vertellen. Hij verbindt de geschiedenis van Jezus met de verkondiging. Hij neemt over wat in de allereerste generatie van en na Christus over hem is verteld. Hij geeft het door aan de christenen, tot wie hij zich richt. Het zijn christenen die komen uit het heidendom. Het evangelie van Marcus is de verkondiging en het verhaal van de activiteit van Jezus vanaf zijn doopsel tot met de aankondiging dat hij verrezen is.

In het leesjaar B is Marcus sterk aanwezig. We gaan hem meer dan dertig zondagen horen. Zijn evangelie is het kortste van de vier evangelies. Wij kunnen thuis, alleen of met anderen dit evangelie dit jaar eens helemaal lezen. Het is zowel interessant voor jongeren als voor ouderen. Het is bij wereldjongerendagen aan de deelnemers meegeven. Tijdens een grote internationale ontmoeting te Rome op 28 september 2014 van duizenden senioren en gepensioneerden werden vele duizenden exemplaren van het Marcusevangelie in grote letter uitgedeeld. Christenen in Korea hebben de Bijbel meer bij de hand dan de christenen in Europa.

Marcus geeft geen stamboom en geen kindheidsevangelie van Jezus. Marcus verwijst in de aanloop naar het evangelie dat Jezus een plaats heeft in die lange verwachting en belofte, waarover Jesaja sprak. Marcus raakt even de rol aan van Johannes de Doper en geeft daarbij reeds aan dat Jezus groter is. Marcus maakt kort melding van het doopsel van Jezus en van zijn verblijf in de woestijn. Hij laat ook doorschijnen dat de hemel met Jezus gemoeid is en dat de tegenstander hem stokken in de wielen zal steken. Jezus is de geliefde zoon van God.

En dan komt het verhaal goed op dreef. In een haastige stijl gaat Marcus met Jezus op tocht, eerst in Galilea en zelfs tot in heidens gebied, daarna op weg naar Jeruzalem om dan stil te staan bij de moeilijkheden aldaar en het levenseinde. Dit laatste krijgt bij Marcus nogal veel aandacht en is lang zodat men zegt dat zijn evangelie een passieverhaal is met een lange inleiding;

Zijn lezers zijn christenen, ze geloven in de levende Heer, maar moeten het toch laten doordringen dat Jezus een lijdensweg gekend heeft en dat ze in de navolging met lijden geconfronteerd worden.

De start in Galilea

Jezus heeft vlug mensen rondom zich verzameld. Hij roept twee broederparen en vormt later een apostelcollege. Het evangelie is een uitnodiging om hem te volgen. De groep rondom Jezus is vaak blind en klein gelovig. Een van laatste verhalen is dit van Bartimeus, een blinde bedelaar die Jezus volgt. Een hoogtepunt in het evangelie is de belijdenis van de heidense officier bij het sterven van Jezus: “Inderdaad; die man, was de Zoon van God” (Mc.15,39).

Marcus laat Jezus starten aan het meer van Galilea. Dit nadat Johannes was gevangen genomen. Al een zorgwekkend iets. Herodes laat Johannes onthoofden (Mc. 4;14-29). « Le premier qui a dit la vérité, il doit être exécuté »

Het is in Galilea, dat Jezus voor het eerst de blijde boodschap van God verkondigt. Wat hij daar zei, is ook tot ons gezegd: “De tijd is rijp en het koninkrijk van God is nabij. Bekeer u! Geloof in de blijde boodschap” (Mc 11;15)

Kairos, het goede moment is aangebroken. Het is niet gezegd dat wij er zo gemakkelijk op ingaan. We merken wel dat er veel verkeerd loopt in de wereld, maar we zijn niet zo geneigd om van ons gewoon levenspatroon af te wijken en ons leven te veranderen. We zien onrecht en geweld. Durven we het aanklagen en andere wegen gaan? Bekeer je. Leg je niet neer bij de gang van zaken. Kijk kritisch, reageer tegen onrecht en verspilling, eerbiedig elke mens. Geloof in de blijde boodschap. Stel je vertrouwen in Jezus en in zijn Vader, die alle mensen lief heeft. Wees ontvankelijk voor hun goede Geest, die in ons is en die pleit voor vernieuwing en gerechtigheid. Doe het niet alleen, maar treed in de gemeenschap rondom Jezus. Neem een voorbeeld aan Petrus en zijn broer Andreas en aan die twee andere vissers Johannes en Jacobus en aan zo velen, die door en met Jezus een nieuwe start hebben gewaagd.