Op weg gezet (2009)

We hoorden de afgelopen weken allemaal mooie verhalen
over genezingen die Jezus verricht. Maar zij bevatten een les:
Jezus geneest mensen ... niet zomaar,
maar opdat ze in actie kunnen komen voor de grote zaak
van het Koninkrijk van God.
Zo nam Jezus de schoonmoeder van Simon bij de hand
opdat ze kon dienen. Niet omdat vrouwen moeten dienen
en mannen bediend zouden moeten worden.
'Dienen' is de nieuwe levenshouding
die van mannen èn vrouwen gevraagd wordt.
Daarna werden boze geesten verdreven
omdat de blokkades voor Gods Koninkrijk opgeruimd moesten worden.
De vorige week hoorden we hoe een melaatse werd genezen:
hij hoorde er weer bij
en kon gaan roepen over Gods nieuwe toekomst die baan breekt.
Jezus geneest niet zomaar
en niet iedereen wordt door hem genezen.
Niet alle mensen kunnen verstaan waar het,
- als het Koninkrijk van God in het geding is - om gaat.
Ze moeten open kunnen staan voor de nieuwe dingen
die God met de mensen wil doen:
- zoals het stond in de eerste lezing -
'Ik onderneem iets nieuws, het begin is er al: zie je het niet?
Een weg leg ik door de steppe . . .
Gods wegen zijn wegen van bevrijding,
uit Egypte, uit Babel, hier en nu in je eigen leven.
In de allereerste regels van Marcus' evangelie horen we spreken
over de wegen die recht gemaakt moeten worden
en over mensen die over die wegen moeten wandelen.
Maar mensen lopen soms verdwaald rond
als arme zondaars,
ze weten niet welke kant ze op moeten
de tollenaar Levi die Jezus ontmoet bijvoorbeeld
en dan die arme lamme van vandaag:
die kan helemaal niet wandelen.
In het tweede hoofdstuk van Marcus
worden die twee stumpers geholpen.
De tollenaar Levi wordt uitgenodigd mee te doen
en een lamme wordt op de benen gezet.
De gebeurtenissen hebben met elkaar te maken.
Wonderlijk genoeg zegt hij tot de zondige tollenaar:
'loop mee' en tot de lamme 'je zonden zijn je vergeven'.
De tollenaar die al heel wat (vreemde en kromme) wegen had afgelegd,
krijgt te horen dat hij nu pas werkelijk zinvol kan: lopen.
En tot de lamme die door vier vrienden bij Jezus wordt gebracht
zegt hij: jij krijgt nieuwe levenskansen:
je zonden zijn je vergeven: en verder: loop jij ook maar weer.
De gebeurtenis wordt weer gesitueerd in Kafarnaüm,
een grensplaatsje aan de het meer van Galilea.
Mensen van allerlei slag dromden daar samen.
De synagoge was daar ook vol mensen geweest.
De eerste tekenen zijn daar gedaan.
Daar klinkt dan ook de eerste verkondiging
dat God wil dat mensen werkelijk op de been komen
en zijn wegen bewandelen.
Maar denk nu niet: wat aardig, wat schilderachtig,
die genezingen van die mensen daar.
Al die verhalen, en ook het verhaal van de lamme van vandaag,
al die verhalen gaan ook over ons.
Wij kunnen geen kant op,
en welke kant moeten we op met de kerk
in ons persoonlijk leven?
Een collega hield een dienst met geestelijk gehandicapten
ze speelden het verhaal van Zacheüs:
een groot zondaar die Jezus mocht ontvangen.
Een van de bewoners van het huis mocht Zacheüs spelen.
Hij was klein dus dat klopte met het verhaal.
Hij deed echter iets vreemds.
De man liep licht gebogen,
met de hand boven de ogen turend naar alle kanten.
De pastor vroeg hem: 'wat ben je aan het doen?'
Hij antwoordde: 'ik ben de weg kwijt'
en toen iedereen verbaasd keek zei hij een beetje boos:
'snappen jullie dat niet:
een zondaar is de weg kwijt!'
Wij zijn de weg soms ook kwijt
en dan zegt Jezus tegen ons vandaag:
'vooruit maar: je zonden zijn je vergeven
loop maar door.
Je krijgt altijd weer nieuwe kansen
je krijgt altijd hulp van mij.'
Een intrigerend detail blijft voor mij altijd
de vermelding van het opengebroken dak.
Het doet mij een beetje denken aan Jezus' eigen komst
'van alzo hoge en alzo hoge en alzo veer'?
Jezus is immers zelf ook binnengebroken
in de mensengemeenschap die samengedrongen staat
rondom het Woord van God.
En de hemel is zichtbaar
als die brave vier dragers van de lamme
hem hebben geholpen.
Omdat Jezus hun geloof ziet
kan de vergeving van de zonden worden aangezegd aan de verlamde
en aan allen die in zonde gevangen zijn.
De Heer in de hemel heeft maar een doel:
te zorgen dat de mensen op aarde op de been blijven.
Jezus, de Mensenzoon, is de gezant van Godswege die dat teweeg brengt.
In de Bijbel wordt wat afgewandeld
en er wordt voortdurend gesproken over
'de weg'.
'Maak mij Heer uw wegen bekend'
is een steeds terugkerend gebed in de psalmen.
'Gelukkig de mens die de goede weg bewandelt'
staat in psalm 1.
En tenslotte mag Jezus zelf mag 'de weg' heten
omdat hij die weg trouw heeft bewandeld.
Deze Mensenzoon die neergedaald is
van de wolken des hemels naar de aarde,
heeft de macht om ieder van ons persoonlijk de zonden te vergeven,
nieuwe kansen te bieden iedere dag weer
en ons zo weer op de been te helpen
en op de been te houden.
Deze week komen wij samen op Aswoensdag;
de grote dag van het nieuwe begin.
De Vastentijd begint, en als onze hoofden met as bestrooid worden
wordt gezegd: ‘bekeer je en geloof in het evangelie.'
En daar gaan we dan, de veertigdagentijd in,
op naar Pasen, op naar de Verrijzenis.
Dan is er echt sprake van een nieuw begin,
van verlossing uit de dood,
bevrijding van hulpeloosheid en hopeloosheid,
Een nieuwe wereld komt in zicht
want, als wij onze zonden durven belijden
kan er een nieuw begin gemaakt worden.
We kunnen nieuwe wegen gaan
onze zonden zijn vergeven, wij zijn genezen
we gaan met God!
Hebben we allemaal goed moed:
God houdt van ons;
wij mogen vrolijk verder leven
omdat wij onze levensweg mogen gaan
in het voetspoor van de Verrezen Heer.