Moederdag (2006)

Eén keer in het jaar worden onze Moeders extra in de bloemetjes gezet. Moederdag mogen wij niet zo maar ongemerkt voorbij laten gaan. Er wordt wel eens gezegd: dankbaarheid is het geheugen van het hart.
Welnu, iemand met het hart op de juiste plaats mag daarom deze dag niet vergeten! Het is een gelegenheid om eens "dank-je-wel, moeder" te zeggen. Met een geschenkje als zij nog leeft. Met een gebedje als wij reeds afscheid van haar hebben moeten nemen.
Dank-je-wel voor het leven dat u mij geschonken hebt. Voor de goede niet-aflatende zorg, de warme belangstelling. De geborgenheid van een echt thuis! Op moederdag moet het daarom nog eens extra gezegd worden: Moeders zijn onmisbaar!
Moeders zijn onmisbaar. Vooral ook in de overdracht van dat andere leven: het geloofsleven. De eerste woordjes van Onze Vader, van het Weesgegroet, het Kruisteken. Het is doorgaans de Moeder die dit aan haar kinderen leert.
Een leven lang blijf je teren op wat zij je aan goeds heeft meegegeven. Die kinderjaren blijven je bij. Zij blijven je leven bestempelen. Het zijn doorgaans de Moeders die deze opvoedende taak op zich hebben genomen. Met veel overgave en grote ijver. Natuurlijk, altijd samen met de Vaders!
Geloofsoverdracht is in onze tijd geen gemakkelijke opdracht. Er wordt veel gevraagd van de vorming in het gezin. School en kerk staan machteloos als kinderen niet van thuis uit een echte gelovige grondslag hebben meegekregen. School en kerk kunnen slechts voortbouwen op de gezonde basis die in het huisgezin gelegd is.
Elk jaar vieren wij Moederdag in de Meimaand. De maand dat wij vooral ook die ene Moeder vereren, Maria de Moeder van Jezus. Haar geloof en haar trouw blijven een voorbeeld voor alle Moeders, ja voor ons allemaal. Een gebed tot haar kan ons in onze gezinnen helpen bij de zorg en de vorming van onze kinderen. Vergeten wij daarom ook déze Moeder niet!