Het wil er bij mij niet in, dat God de kruisdood van Jezus gewild heeft. Ook Jezus zelf heeft het niet gewild. Wat God van Jezus wilde was: dat hij Gods liefde menselijk zou maken, zodat iedereen die Jezus zou zien, zou kunnen zeggen: kijk, zozeer heeft God de mensen lief. Wat God van Jezus wilde was, dat hij het eindpunt, de voltooiing van de schepping zou zijn: de ideale mens, de mens zoals God die had bedoeld.
Dat heeft Jezus geprobeerd. Hij nam het op voor zwakke mensen en voor mensen die zogenaamd niet deugen. Zo doet God en zo zal ooit de mens doen. Alleen: Jezus was zijn tijd een paar miljoen jaren vooruit.
Hij nam het op voor de zwakken en was tegen hen die de armen arm houden, en was tegen hen die met hun macht of hun geroddel de zogenaamde zondaars buitensluiten, en hij was tegen hen die met hun hoogmoed en eigenwaan de ander waardeloos vinden. Zo is Gods liefde. En zo zal de mens ooit zijn.
Maar toen werd Jezus aan de kant gezet. Het schijnt een wet te zijn in de evolutie: wie te ver vooruit is, wordt vernietigd. Misschien zijn daarom King en Kennedy vermoord. Jezus werd aan de kant gezet, niet omdat God het zo wilde, maar omdat Hij zijn tijd te ver vooruit was. Men kwam met een kruis aansjouwen. De ergste dood was niet erg genoeg.
En toen stond Jezus voor de keuze. Moet ik deze consequentie aanvaarden als ik Gods liefde moet uitbeelden? Dit heeft God niet gewild. Dit heb ook ik niet gewild. Het is niet zo gek dat bij Jezus even de gedachte opkwam: ‘Wat moet ik zeggen, wat moet ik vragen: Vader verlos mij uit dit uur?'
Johannes laat er Jezus onmiddellijk een antwoord op geven. ‘Neen', zegt hij, ‘want juist voor dit uur ben ik gekomen'. Of Jezus dat antwoord zo onmiddellijk gaf, weten we niet. Waarschijnlijk heeft het aan Jezus een enorme strijd gekost. Het verhaal van de Hof van Olijven getuigt hiervan. Maar als Jezus door die strijd is heengegaan, komt hij met een paar levenswijsheden, waar je koud van wordt. Hij wijst dan op lichtplekken in volmaakte duisternis. Hij zegt: ‘Als de graankorrel niet sterft, brengt hij geen vrucht voort'. Hoe kom je in godsnaam op zo'n gedachte? Als iemand van ons dit zou zeggen, dan zouden we hoogstens constateren: dat heeft hij mooi gezegd. Maar verder zou zo'n zin waardeloos zijn. Trouwens niemand van ons zou op dat idee gekomen zijn. Maar als iemand door een stikdonkere tunnel is heengegaan... als iemand de verschrikkelijkste doodsstrijd heeft gestreden. als iemand telkens en telkens heeft gezegd: ik kan het niet meer aan, ik kan niet meer: als zo iemand zegt: als de graankorrel niet sterft brengt hij geen vrucht voort, maar als hij valt en sterft brengt hij veel vruchten voort. Dan is zo'n getuigenis adembenemend. Alleen zo iemand heeft een boodschap voor ieder, die in zijn uur gekomen is. Dan kan het een angstig uur zijn en een uur om van te houden.