Een menselijke Christus? Een priesterlijke Jezus?

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden
Over die brief aan de Hebreeën valt er veel te zeggen. Is hij van Paulus? Nee. Is het een brief? Eigenlijk ook niet. Het is eerder een preek voor christenen, waar ze ook leven. Maar wat doet het ertoe?

Het gaat me erom iets te zeggen over de Christus die lijdt. Ik heb daar namelijk een beetje last mee. Over Jezus die lijdt, dat is geen probleem. Ik val dus een beetje over een woord. Ik geef het toe: over Jezus of over Christus.

Ik denk, dat niemand in het hele boek dat wij het Nieuwe Testament noemen, zo spreekt. Christus lijdt niet. Christus is de opgestane Heer. Christus is Jezus die na de verrijzenis verder leeft.

Wat kan die man van de zogezegde brief dan wel hebben bedoeld? We zegden het al: hij schrijft anders dan de anderen. Hij zal dus ook wel iets anders bedoelen.
Hij heeft een andere theologie en dus ook een andere catechese. Voor hem is Jezus een priesterlijke figuur. Jezus is niet de man die optreedt, die geneest, die spreekt. Hij geeft geen verhalen over Jezus. Het is alsof dat allemaal voorbij is en overstegen. Hetgeen van die man overleeft, is dat hij overleeft.

Wie we als christenen ook zijn, waar we ook leven, uit welk verleden we ook zijn gekomen, uit welke cultuur we ook zijn voortgekomen, het is allemaal bijkomstig. Voortaan geldt alleen dit: wetten en offers, discussies over sabbat en besnijdenis, over reinheid en gerechtigheid; het is allemaal over, voorbij. Slechts één zekerheid blijft: Christus.

Ofschoon het een beetje een preek is in een moeilijke taal, toch is het eenvoudig. Christus is de résumé van alle offers, het sluitstuk en de bekroning van alle theorieën over God en heil. Hij is de eeuwige Priester, de eeuwige, heilige Middelaar. Als alle andere vragen te moeilijk zijn, geloof dan in dat éne: Christus is onze laatste waarheid.

Dat zegt hij in een preek voor christenen van alle tijden en culturen, voor alle mensen die ontworteld in het leven ook ontworteld dreigen te worden in hun geloof. Het is alsof hij tot al die mensen zegt: keep it simple!

Daarom interesseert het hem niet, dat ik vandaag last heb met zijn woordkeuze: Jezus of Christus. Voor hem is het allemaal Christus. Dus ook Christus die lijdt, Christus die roept om verhoring en Christus die vertroost wordt.

Heeft hij dan nog iets te maken met Paulus? Voor hem was leven toch ook Christus? Maar Paulus redeneerde dwars door vele vragen heen om tot dit besluit te komen. Dat doet de predikant van de Hebreeën brief niet. Heeft hij iets te maken met Johannes? Of met de anderen? Ja, maar hij onthoudt alleen de slotsom van hun moeizaam gepeins. Hij vertrekt waar zij zijn aangekomen.

En tot slot een beetje voor insiders. is de man van de Hebreeënbrief niet een beetje een voorloper van Bultmann? Voor hem was de aardse Jezus ook niet zo belangrijk. Maar degene die onder ons verder leeft als de Christus, die wordt uitgangspunt van denken en leven.

Maar dat was voor insiders. De man van de Hebreeënbrief zou het hoofd schudden en zeggen: ook dat is niet zo belangrijk. Hij is een theoloog van één enkel woord: Christus.