Waar paarden het begeven, werken de ezels verder

Palmzondag    Cyclus B         2012                                                                LI: Jes 50, 4-7/                                                                                                                                     Ev.: Mk 14,1 - 15, 47

 

- Waar paarden het begeven, werken de ezels verder -

 

Beste vrienden,

 

Hoe dikwijls zeggen we niet: „Ik ben toch niet Gek!“ of „Ik ben toch geen ezel!“. En dan willen we daarmee tot uitdrukking brengen dat we ons „niet voor idioot of dom willen laten aanzien” en ons door anderen niet willen laten gebruiken.   

Maar dat we een ezel met domheid vereenzelvigen is toch wel te ver gegrepen. Een ezel is helemaal niet dom, in tegendeel, hij is in staat om veel te presteren en ook zeer belastbaar, hij is taai en geduldig, en dat zelfs vooral wanneer hij zwaar beladen is.  Daarom wordt de ezel ook vandaag nog, zij het vooral in oosterse en aziatische landen, als lastdier gebruikt.

Een ezel is niet alleen verstandig omdat hij zich goed kan aanpassen, neen, hij kan ook zeer koppig zijn wanneer hij zijn veiligheid bedreigd ziet. En uit de Bijbel weten we dat God telkens weer van ezels gebruik maakt. Dikwijls genoeg als rijdier voor profeten en koningen. 

Volgens de legende was de ezel ook reeds aanwezig bij de geboorte van Jezus en maakte zich voor de heilige familie nuttig als wegbegeleider bij de vlucht naar Egypte. En vandaag ook horen wij dat de ezel een belangrijke rol speelt bij de intocht van Jezus in Jeruzalem. Hij draagt de Koning van de vrede en wordt daardoor zelf een symbool voor de vrede – heel anders dan het paard, dat eerder symbool is van de oorlog en van het geweld dat door heersers wordt uitgeoefend.  

Jullie zullen misschien denken: Is er op Palmzondag niets beters te vertellen dan die anecdotes over  ezels? Natuurlijk zijn er veel zaken waarover we vandaag zouden kunnen nadenken. Maar voor mij is datgene voldoende wat wij, U en ik, gemeen hebben met de ezel uit het evangelie van vandaag: Ook wij zijn Christusdragers in onze wereld; daar moeten we ons steeds weer van bewust blijven. En dan? Dan moeten we ook inzien welke eigenschappen we moeten hebben of verwerven om die taak ook naar behoren te kunnen uitvoeren:

 

__MCE_ITEM__-         bereidheid tot dienen, zowel tegenover God als tegenover onze medemensen.

__MCE_ITEM__-         een “ezelsgeduld” als we tegenstand ondervinden.

__MCE_ITEM__-         een grote draagkracht en uithoudingsvermogen als ons zware lasten worden opgelegd.

__MCE_ITEM__-         gezond verstand en consequent handelen wanneer de tijdsgeest ons andere wegen wil tonen.

 

Wanneer we al deze eigenschappen tot de onze maken en ze in ons geloof ook daadwerkelijk integreren, dan zal bewaarheid worden wat Paus Johannes XXIII ooit zegde: „waar de paarden het begeven, daar werken de ezels verder“. 

En ook de grote Kerkleraar Ambrosius van Milaan zei ooit in een preek op Palmzondag: “Leer van de ezel hoe je Jezus moet dragen. Leer onder Christus te zijn opdat ge boven de wereld kunt staan. Niet om er hoogmoedig op neer te kijken, maar om Hem, de verlosser van de wereld, in die wereld te dragen.” En wie moet dat op de dag van vandaag doen, als wij het niet doen?

Dat er nog maar eens iemand zegt dat ge van een ezel niets kunt leren!!!  

 

Amen