De viering van de Goede Week bereidt ons voor op het feest van Pasen. Een hoogtepunt in het kerkelijk jaar is deze viering van Jezus' doortocht door lijden en dood heen naar de heerlijkheid van zijn verrijzenis!
En toch spreekt voor veel mensen Kerstmis meer tot de verbeelding. Misschien wel enigszins begrijpelijk. Kerstmis brengt God naar onze aarde. Hij wordt één van ons. Hij verschijnt binnen onze wereld.
De Goede Week confronteert ons echter met de dood van deze God-met-ons. En Pasen spreekt dan over dat andere leven, dat verder gaat dan onze aarde, verder zelfs dan de dood, een "leven in de hemel".
Het is alsof je even vervreemdt van de grond onder je voeten; alsof je even weggezogen wordt naar een andere wereld. Een horizon opent zich die uitzicht geeft op een nieuw land. Dat roept vragen op.
Lijden en dood roepen als vanzelf vragen op. Van twijfel. Van opstandigheid. Maar dan ook nog dat geloof in de overwinning op dat lijden en die dood! Het geloof in de verrijzenis! Het wordt er allemaal niet gemakkelijker op. Ongeloof en geloof dringen zich tegelijkertijd op.
Dat is niet alleen maar iets van onze tijd overigens. Wij lezen het al in het evangelie. Ook de directe leerlingen van Jezus hebben ieder een groei in geloof moeten doormaken. Het wordt je niet zo maar in de schoot geworpen.
Jezus is Gods Liefde in persoon. Deze Liefde wordt in een wereld van haat en geweld niet geduld, In open handen worden spijkers geslagen, Maar, laat Gods Liefde zich zo uit deze wereld wegdringen? Pasen zal het antwoord geven. De Gekruisigde leeft. Hij is verrezen uit de doden. Gods Liefde heeft uiteindelijk het laatste woord.
De Heer leeft! En ons geeft Hij deel aan zijn leven. Want de dood kan niet op tegen Jezus' overgave van liefde en trouw. Het Paasgeloof trekt de grauwsluier weg die over onze hoop lag.
Pasen zal zeggen: de wereld is herboren tot een nieuwe schepping, Gods rijk breekt ondanks alle tegenstand door. Wij mogen ons zondagkinderen voelen temidden van donkere vrijdagen. Want over de wereld met al zijn schaduwen is de zon van Gods redding opgegaan.
Wij zijn mensen van Pasen, geroepen om hoop te brengen in een wereld die helaas nog steeds vol is van Calvarieplaatsen. Gaan wij daarom de Goede Week op weg naar Pasen als naar het hoogfeest van onze Hoop.