Johannes den doper

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 725 niet laden

Waarschijnlijk hebben jullie het verhaal al gehoord dat Zacharias, een tempelpriester, en zijn vrouw Elisabeth, bezoek hebben gekregen van een engel. Die kwam vertellen dat zij een kind zouden krijgen. Omdat hij en Elisabeth al wat ouder waren, kon Zacharias dat niet geloven. Daarom kreeg hij spreekverbod van de engel totdat hun zoon geboren was. Dat kind was Johannes den doper.

Johannes komt dus uit een vroom joods gezin. En volgens de bijbel moest hij de weg vrij maken voor de komst van de Messias. Dat was hij dus aan het doen daar beneden aan de rivier de "Jordaan".

Ik denk dat iedereen al wel eens iets verkeerd of stout heeft gedaan. Het zou kunnen dat je ruzie hebt gemaakt met je beste vriend of vriendin. Dikwijls heb je daar achteraf spijt van en zou je willen dat het nooit gebeurd was. Als je het kan goed maken voel je je beter. Maar het is niet altijd mogelijk om het terug goed te maken. Dan kan je aan God vragen om je fout te vergeven.

Volgens Joodse gebruiken zegt Jahweh dan "zand erover". Dat betekend zoveel als ok, we begraven het, we vergeven het. Maar het is er nog wel. We zien het niet meer want het ligt onder het zand. Het is toegedekt met de liefde van God.

Hierin verschillen de Christenen van de Joden. En dat gebruik is ontstaan bij Johannes den doper. Want wat doet Johannes? Hij doopt de mensen met water. Hij wast de fouten weg. Ze zijn niet meer zichtbaar, ook niet onder het zand. De fouten, of ook wel eens zonden genoemd, zijn vergeven EN vergeten.

Dat is wel een belangrijk verschil tussen Joden en Christenen. De Joden vergeven fouten. Christenen, of volgelingen van Jezus, zeggen we vergeven niet alleen je fouten. We vergeten ze ook, alsof ze niet gebeurd zijn.

Dat is voor ons Christenen een zware opdracht. Ik betrap me soms ook nog op een fout. Dat vergeven, dat gaat meestal nog wel. Maar vergeten daar wringt het schoentje. Men zegt wel eens dat iemand de dingen die hij moet vergeten, net onthoudt.

En natuurlijk heeft Johannes succes met het lanceren van dit ritueel. Een hele rij mensen staan klaar om door Johannes ondergedompeld te worden in de Jordaan. Hierdoor kan je met een propere lei beginnen, een nieuwe start nemen. Maar je mag niet vergeten van het volgende keer beter te doen.

In de evangelielezing zegt Johannes dat je je moet bekeren. Dat je de fouten in het verleden niet meer mag maken. Tegen de rijken zegt hij: "Alles wat je dubbel hebt, moet je delen met de armen." De tollenaars of in onze taal de belastingontvangers, mogen niet méér vragen om het in eigen zakken te steken. En de soldaten mogen hun wapens niet gebruiken om geld van mensen af te pakken. Dat is een echte bekering. Dat is anders gaan leven. Rekening houden met andere mensen. Christenen zouden zich hierdoor moeten laten leiden in hun leven.

Johannes, en uiteraard Jezus ook, wisten dat dat niet gemakkelijk is. Het is een weg bewandelen van vallen en terug opstaan.

De mensen vroegen Johannes of hij de Messias was. Johannes zegt daarom op het einde van het verhaal: "Ik doop alleen met water. Maar de Messias zal je dopen met de Heilige Geest."

Het is die geest die ons moet helpen om fouten te VERGETEN.

Als baby zijn wij gedoopt. Onze ouders hebben gekozen om ons een christelijke opvoeding te geven. Wanneer jullie gevormd zijn, hebben jullie de heilige geest ontvangen. Jullie zijn klaar om op eigen benen te staan, te vergeven EN te vergeten.