Ieder mens wil graag herkend, erkend en gekend worden. God wil dat ook! Wat een eenvoud en eenheid is dat al. We zijn zo snel klaar vandaag! Allemaal streven we (stiekum) naar lofprijzingen en willen graag aanbeden worden. Wij zijn de kinderen van God en aan de hand van de door God ingebakken oer instincten kun je al zien dat God ons geschapen heeft naar zijn beeld. Te leven als goden zonen en dochters.
Toch pakt het in de praktijk niet gunstig uit. Stefanus werd niet bedolven onder de lofprijzingen maar onder verwijten en een lading stenen. Als je vervuld bent van de Heilige geest kun je beter maar je mond houden. In de tweede lezing zegt Johannes , ik Johannes, hoorde een stem, die tot mij sprak: “Zie, Ik kom spoedig, en mijn loon breng Ik mee om ieder te vergelden naar zijn werk
Met Jezus is het niet veel anders afgelopen terwijl er toch lammen, blinden, doven of mensen die niet meer helder konden denken zijn gunsten ontvangen hebben.
Judas verliet voortijdig het laatste avondmaal Judas ging over de pecunia het geld..Mensen verlaten ook voortijdig en bij de eerste gelegenheid dat zo iets onopvallend mogelijk is vaak direct na de Heilige communie de kerk J(e)udas voelde zich verraden om voor zo een stelletje zich nog langer uit te sloven. Loon naar werken lijkt synoniem voor zo iets als stank voor dank uit ondankbaarheid.
Wat is nu die Geest van Stefanus toen de regen stenen al neerdaalde en bad “Heer Jezus, ontvang mijn geest.” Toen viel hij op zijn knieën en riep met luide stem: “Heer, reken hun deze zonde niet aan.” Na deze woorden ontsliep hij. Maar Stefanus en Saulus staan nu samen op de Heiligen kalender. Zo is tot vervulling gekomen wat er in het evangelie is gezegd.
Vader, Ik wil dat zij die Gij Mij gegeven hebt met Mij mogen zijn waar Ik ben, opdat zij mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt daar Gij Mij lief hebt gehad vóór de grondvesting van de wereld.
De turk is dus om anderen te laten ZIEN en VOELEN hoe heerlijk het toch allemaal (op papier in de Heilige schift ) mogelijk is dat er echt een andere wereld bestaat. Ook ouders verlangen voor de geboorte al –te- hevig naar kinderen Velen vallen in de praktijk snel van die roze wolk af. Juist als ze te gewenst waren valt het resultaat tegen.
Toch blijven ze van hun kinderen houden! Een kind die een splinter heeft gaat naar zijn vader of moeder die hem nog meer pijn moeten doen om die splinter te kunnen verwijderen
God “lokt” ook (tijdelijk) mensen op een andere manier. Als een baby moeite heeft om van de borst te drinken smeert een moeder een beetje honing op haar tepel. Zo kan onze devotie verder groeien in goede en slechte tijden. Elke ouder wil zijn kind graag laten groeien zodat het vrij en zelfstandig wordt en de liefde weer kan doorgeven aan ANDEREN!. Liefde gericht op welzijn van die ander is niet afhankelijk van goede of slechte tijden maar blijft wat er ook gebeurt. Die kracht van de liefde drijft ons voort. Juist dan als de wereld op zijn slechts is wordt de kracht van de liefde duidelijk. Een majoor zei “ als de wereld op zijn slechts is wil (moet) ik op mijn best zijn. Anders win je geen Oorlogen. De Duivel lijkt tegenwoordig al verslagen? Net als in God geloven velen daar niet meer in. Zo bedriegt de mens zich zelf en wordt hij de grootste vijand van zichzelf. De devotie naar de schepper groeit niet meer. Zijn ontwikkeling is/lijkt gestopt en hij kan/wil zijn bestemming niet meer bereiken. Men spreekt van groei stoornissen of ontwikkeling achterstanden ja van autisme spectrum stoornissen bij normale en hoog begaafde mensen. Zonnekoningen met een helder verstand die gevangen zitten in zichzelf.
Treutel.