GOD IS HET DIE ONS LEVEN DOET.
Als een grote voetbalploeg voor een belangrijke match staat, gaan de spelers de laatste dagen voor de match in afzondering. Op een afgelegen plaats verblijven ze dan samen als het ware afgezonderd van de zorgen thuis en van de wereld rondom. Waarom deze afzondering ? De spelers willen zo goed mogelijk voorbereid zijn op de te leveren prestatie…in een prima conditie.Ze volgen een voedzaam, gecontroleerd dieet, nemen voldoende rust en besteden veel tijd aan lichamelijke training. Ze leren op elkaar inspelen in een goede teamgeest .
Ook wij worden door de Kerk gedurende een periode van 40 dagen voorbereid. We moeten ons een beetje “afzonderen”, ons oefenen om sterk te staan en ons bevrijden van alles wat ons tegenhoudt om de eindstreep te halen
met Pasen. Om hiertoe te komen richten wij een drievoudige oproep tot u:
- ten eerste: een oproep tot een diepere, creatieve sobere levensstijl. Er zijn zoveel dingen die ons hinderen in onze ontplooiing als mens en als christen, zoals bijvoorbeeld een te grote drang naar bezit en genot.
Zoals de graankorrel kunnen wij leren “sterven” aan onszelf om tienvoudig vrucht te kunnen dragen. - ten tweede: een oproep tot bezinning en gebed. Durven tijd maken en er moeite voor doen om in gesprek met God duidelijker te gaan zien wat Hij van ons verwacht.
- ten derde: een oproep tot hernieuwde gemeenschapszin. Wij zijn niet alleen op deze wereld. We zijn leden van een ploeg, van een kerkgemeenschap, van een parochie, in het verenigingsleven… Leren samenwerken met anderen is een hele opgave, met vallen en opstaan altijd opnieuw herbeginnen. De vragen van anderen leren zien en er proberen aan te beantwoorden.
En wat dan onze eigen talenten en mogelijkheden betreft, al wat we zijn en hebben graag ten dienste stellen. Van harte leren broederlijk en zusterlijk te delen. Eerst hier bij ons, en zeker in de arme landen. Laten we gebroken, gedeeld brood zijn voor elkaar.
Vanuit het bekoringsverhaal van Jezus in de woestijn blijkt hoe elke mens bekoord wordt om zich te laten leiden door zijn hebzucht, door zijn hunker om altijd maar meer bezit na te jagen. Hierop antwoordt Jezus: “De mens leeft niet van brood alleen !” Het gaat ook over de bekoring om niet te luisteren naar Gods inspiratie, maar te pogen Hem naar onze hand te zetten. Daarop zegt Jezus: “Gij zult de Heer niet op de proef stellen”. En tenslotte is er de bekoring om zich af te keren van God en andere goden te gaan dienen door zichzelfte verheffen. En Jezus repliceert: “De Heer, uw God, zult gij aanbidden en Hem alleen dienen.”
Eigenlijk gaat het allemaal om dit ene, dat de mens zichzelf tot het middelpunt van de wereld wil maken. Uit onszelf zijn we niet alles, alles hebben wij aan anderen te danken, aan God en aan mensen : ons bestaan, ons welzijn, onze opvoeding, onze toekomst. Voor God kunnen wij ons dankbaar neerbuigen, Hem aanbidden.
Vatten we nog even de drie oproepen samen voor de Veertigdagentijd:
- Door soberheid loskomen uit onze hebzucht en hoogmoed.
- In bezinning en gebed Gods wil trachten te ontdekken.
- Bevrijd van onszelf proberen meer op elkaar ingespeeld te geraken.
Elkaar lief te hebben, broederlijk en zusterlijk te delen, elkaar meer te bevestigen en te waarderen en door elkaars fouten te vergeven en steeds nieuwe kansen te geven.
Als wij zo op weg gaan tijdens deze Veertigdagentijd, zullen wij ookdelen in de vreugde van Pasen, het feest van de overwinning van het leven op de dood.