Toch worden onze dagen voor een heel groot deel gevuld met dingen die we van binnenuit helemaal niet willen, omdat onze verlangens van buitenaf buitengewoon heftig worden bewerkt. Geen radio, geen TV, geen krant, geen straatbeeld, geen sport of wat dan ook is op dit moment denkbaar zonder dat ons van daar uit van alles wordt voorgehouden om te hebben. Begint bij de merksportschoentjes en de voetballersplaatjes, gaat verder met de scooter, de platte TV, indrukwekkende auto en dito huis en dat alles via een goedkope lening. Kom daar maar eens onderuit. Verleiding van hebzucht heet dat. En daar is moeilijk aan te weerstaan.
Degene die zo een en ander heeft verworven is er nog niet, want als we ondanks ons bezit weinig of niets te vertellen hebben welt het volgende verlangen op: de baas mogen spelen over de collega, over het bedrijf en de werkmensen. Het verlangen naar onderdanen kent veel manieren om die te vinden en voor te schrijven wat ze te doen en te laten hebben en voor wie niet wil onderdoen verzinnen sommige mensen desnoods een manier om ze achter de tralies te krijgen. Heerszucht zit diep in heel veel mensen en soms behoorlijk aan de oppervlakte.
Maar met bezit en macht zijn we er nog niet, want dit alles moet bekroond worden door de bewondering en liefst nog door jaloezie van velen. Sommigen halen daartoe de vreemdste fratsen uit in hun gedrag, hun kleding, hun voor het voetlicht treden van het grote publiek.
Heerszucht, hebzucht en eerzucht we zien het bij anderen maar vinden het in een of ander formaat ook in onszelf; ik zonder mijzelf daarbij niet uit.
Die duivelse verleidingen voor Jezus Christus, waarover het evangelie spreekt gaan daar over. Er wordt verteld dat Hij er aan weet te weerstaan. Hij beantwoordt die verleidingen vooral in zijn leven door voortdurend te wijzen naar: Er is meer dan wat hier en nu te grijpen valt, er zijn belangrijker dingen, dingen die blijvend zijn en zo wijst Hij verder door naar God, zijn en ons aller Vader.
Hoe krijg je dat voor elkaar? Hier wordt ons een eenvoudige manier aan de hand gedaan. Er wordt ons aangeraden: ontdek eindelijk eens wat je allemaal door de strot geduwd wordt van buiten af, leef meer bewust je leven van binnenuit.
Nog kent de christelijk cultuur een vastentijd, een tijd van de rem op het te veel, van beperking en liefst nog meteen ten voordele van degenen die te kort komen. Een mens leeft onder meer van brood, maar niet van brood alln. Als dat in deze 40 dagen vr Pasen weer tot ons doordringt dan komen we als nieuwe mensen, als herrezen mensen hieruit te voorschijn.