2e zondag van de Vasten

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 459 niet laden

Vandaag zijn we met Jezus op de Taborberg. Jezus bestijgt de Taborberg om te bidden zegt Lucas.

 

"Bidden verandert de mens". Wat Jezus al biddend meemaakt beschrijft de Bijbel in zichtbare tekens. Terwijl Hij aan het bidden is veranderde zijn gelaat van aanblik en werden zijn kleren verblindend wit. Er gaat als het ware een innerlijk licht op in Hem en doorstraalt Hem als het ware helemaal. In zijn gebed staat Jezus als het ware in Gods licht en ziet Hij beter welk zijn roeping is en zijn levensopdracht. Twee mannen praten met hem: Mozes en Elia. Twee grote figuren uit Israëls geschiedenis. Hun aanwezigheid moet duidelijk maken dat Jezus opdracht in het verlengde licht van Mozes en Elia. Jezus zal de weg naar Jeruzalem gaan. Een lange weg zal het zijn en een eenzame weg, want de leerlingen kunnen hem niet goed volgen. Jezus moet aan Mozes denken. Hij had het ook moeilijk om zijn volk te leiden door de woestijn naar het beloofde land. Hij moest voor Jezus een steun zijn om het vol te houden.

 

Ook de profeet Elia had het moeilijk om het vol te houden te midden van een volk dat niet wilde luisteren. Op een bepaald moment ging hij moedeloos onder een bremstruik liggen en vroeg aan God om te mogen sterven. Jezus denkt in zijn gebed aan die twee figuren. Ze komen als het ware naast hem staan om te zeggen: Hou vol. Wij staan naast u en onze God is ook uw God. "Bidden verandert de mens".

 

Jezus moet de nieuwe Mozes zijn en profeet zoals Elia. En ze spreken met hem over zijn heengaan dat zich in Jeruzalem zou voltrekken. Geen gezellig onderonsje. Al biddend ontdekt Jezus wat hem allemaal zal te wachten staan in Jeruzalem. Daar zal de grote en pijnlijke confrontatie plaats hebben. In de openbaring die Jezus ontvangt tijdens zijn gebed wordt voor hem duidelijk welk zijn roeping en levensopdracht is.

Ook voor de leerlingen wordt dit gebeuren een ingrijpend gebeuren. Als Jezus aan het bidden is vallen de leerlingen in 't slaap, zo is het hier, zo zal het ook zijn als Jezus in de Hof van Olijven in zijn doodstrijd aan het bidden is. Dezelfde drie zijn bij hem en vallen in slaap.

 

Hier worden ze wakker. We horen Petrus bidden: een kreet uit het hart. Meester, het is goed dat wij hier zijn!... een mooi gebed; Heer, ik ben blij dat ik hier mag zijn. Bij u op deze berg, in deze kerk. Hij wil dit zalige moment vasthouden, laten duren in zijn leven.

Maar ook zij ontvangen hun roeping: uit de wolk, de plaats waar God woont klinkt de stem: "Dit is mijn zoon, de uitverkorene, luister naar Hem".

 

Jezus in zijn ware grootheid zien en naar hem luisteren. Dat zal hun verdere opdracht zijn.. een zware opdracht zeker als men in Jeruzalem de grote confrontatie zal meemaken. De leerlingen krijgen een voorsmaak van Pasen opdat zij Jezus zouden durven volgen op zijn tocht naar Jeruzalem.

 

Wat betekent dit voor ons:

- Wij worden uitgenodigd in deze vastentijd, de stilte op te zoeken om met Jezus te vertoeven in het gebed. Het portaal van de kerk is elke dag open voor een kort Tabormoment in ons leven.

- Dit verhaal leert ons de zin van het gebed.

 

Het gebed verandert de wereld niet, maar het gebed verandert de mens en de veranderde mens verandert de wereld.

Germaine: ik ben blij dat ik een geloof heb en dat ik kan bidden: dat helpt mij om anders om te gaan met het sterven van mijn man, met mijn medemensen. Zelfs sociologen onderlijnen de band tussen welbehagen en geloof. Gelovige mensen zijn minder verzuurd, zijn tevredener en zij die pratikeren zijn verdraagzamer en hebben een groter vertrouwen.

 

Bidden is luisteren naar Jezus "Luister naar Hem", zegt de stem. Voor moderne mensen is het niet simpel een Taborberg te vinden in hun drukke leven en daarom zo moeilijk om te bidden. Dat drukt de priesterdichter G. Gezelle uit in een volgend gedicht:

 

Gij badt op ene berg.

Gij badt op ene berg alleen

en... Jezu, ik en vind er geen

waar ‘k hoog genoeg kan klimmen

om u alleen te vinden:

de wereld wil mij achterna, alwaar ik ga of sta

of ooit mijn ogen sla

en arm als ik en is er geen,

geen een,

die nood hebbe en niet klagen kan

die honger en niet vragen kan

die pijne en niet gewagen kan

hoe zeer het doet!

O leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet.

 

Laten we deze week eens proberen tijd te maken voor stilte en gebed thuis of in de kerk.

 

Bidden verandert de wereld niet

Bidden verandert de mens

De veranderde mens verandert de wereld