Het minste wat je kan zeggen van Johannes de Doper is dat hij een bewogen man was, letterlijk en figuurlijk. Het begon al van voor zijn geboorte, toen hij reeds de aanwezigheid van zijn Heer voelde en opsprong in de moederschoot.

Hij was door God gewild en kreeg een bijzondere zending, namelijk de weg bereiden.

Johannes de Doper was innerlijk bewogen door zijn geloof in God.

Het geloof mag geen dode letter blijven in je leven. Het moet je leven tekenen en veranderen. Het moet aan jou te zien zijn dat je gelovig bent. Een gelovige heeft een visie in zijn leven. Hij moet bewogen zijn door de wil van God.

Opnieuw geboren worden is een belangrijke uitdrukking in het evangelie. Zo kreeg ook Nicodemus het van Jezus zelf te horen. Maar in de tijd van Johannes moest ook de godsdienstbeleving opnieuw geboren worden. Er begon een dimensie in de vergeethoek te geraken, namelijk de Liefde. Godsdienst was een beetje afgegleden naar het onderhouden van wetten en voorschriften. In onze kerk zouden we zeggen: er is nood aan een nieuwe evangelisatie.

Johannes de Doper was innerlijk bewogen door zijn uitzien naar de komst van de Messias.

En deze komst moest goed voorbereid worden. De beste voorbereiding die hier voor de hand ligt is: de bekering. Als je denkt goed bezig te zijn, voel je geen nood aan bekering. Heb je er ook geen behoefte aan dat de Messias komt. Daarom preekte Johannes de Doper, een doopsel van bekering. Om te kunnen geboren worden, of herboren worden heb je water nodig. Zonder water geen leven en zeker geen nieuw leven. Water werkt ook hier zuiverend. Het toont hoe je innerlijk bezig bent met de weg voor de komst van de Heer in je leven effen te maken. Hoe je bezig bent met het pad voor Hem recht te maken.

De bewogenheid van Johannes heeft velen daartoe aangezet. Zelfs Jezus kwam in de rij staan. Hij wilde daarmee tonen dat het menens was met zijn blijde boodschap van verlossing en bevrijding.

Johannes had een profetische bewogenheid.

Hij had een klare kijk en een vurig temperament. Hij was dus niet bang om gevestigde orden op hun grondvesten te doen daveren. Hij kon mensen raken tot in het diepste van hun hart. Zijn bewogenheid sloeg over op zijn toehoorders. Maar er waren er ook die op hem gebeten waren, en uiteindelijk vloog Johannes in de gevangenis. De hardheid van mensen en het onbegrip heeft hem letterlijk de kop gekost.

Johannes preekte in de woestijn, en doopte in de Jordaan.

In de woestijn kun je vasten. Je zonder afleiding helemaal op God afstemmen.
Je hebt er alles wat je nodig hebt om in leven te blijven: sprinkhanen en wilde honing. Ook Jezus trok bij het begin van zijn openbaar leven de woestijn in.

Hij leerde er weerstaan aan de bekoringen van het leven.

Bekoringen die ons weghouden van de wil van God.

In de Jordaan gaan staan als teken dat je wilt bevrijd worden. De Israëlieten moesten tweemaal door het water trekken voor ze aankwamen in het beloofde land: door het water van de rode zee, en door het water van de Jordaan. Ze

waren onder leiding van Mozes weggevlucht uit Egypte.
Je laten dopen in het stromende water van de Jordaan, wilde dus ook zeggen: ik wil me laten bevrijden uit elke vorm van slavernij. Ik leg het oude leven af, ik wil herboren worden, ik wil totaal opnieuw beginnen.

Eenmaal de weg is klaargemaakt is er ruimte voor de Geest die Jezus zal zenden.

Je moetje dan alleen nog maar laten bewegen.

Hoe zit het met onze bewogenheid, met onze gedrevenheid?

Eigenlijk moet je je eerst bekeren. De kerkgemeenschap bij ons is duidelijk toe aan een nieuw evangelisatie. We hebben bewogen profeten nodig! De bekering zal bij ieder individu moeten gebeuren. Het wordt een hele taak binnen onze kerk om samen opnieuw ‘volwassen te worden in geloof’. De bisschoppen willen ons helpen. Samen met heel wat vrijwilligers, wordt in het komend werkjaar gestart met zo’n evangelisatieproject. Misschien zullen we ook nu, net als bij Johannes, soms de indruk hebben dat het weer een stem zal zijn in de woestijn. Maar een andere doeltreffende methode bestaat er niet. Laten we samen eens naar de woestijn trekken, om te luisteren naar die stem. De stem van de Heer die wil klinken door de mond van medemensen. En daarna kunnen we in de rij gaan staan. Liefst in stromend water, en ons laten bevrijden en verzoenen van alles wat ons weg houdt van Gods plan met de mensen. Om dan uit het water op te staan als herboren mensen, bewogen en gedreven door de Geest. AMEN.