×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

We zouden meer willen weten. Hoe is het daar, aan de overkant? Wat komt er na de dood - als er nog iets komt. We vermoeden wel dat de dood niet zonder meer het einde kan zijn. We hopen onze geliefden ooit terug te zien. 'See you later!' las ik onlangs op een doodsprentje. Maar zal dat wel zo zijn? We kunnen ons nauwelijks voorstellen hoe dat mogelijk is. De volksmond merkt op dat nog nooit iemand teruggekeerd is om het ons te vertellen.

Anderzijds behoort het tot de kern van ons geloof dat er leven na de dood komt. Wij geloven in de opstanding van de doden en het eeuwige leven. Zo staat het in ons Credo. Wij zijn bestemd om met Christus te verrijzen en voor altijd bij de Heer te zijn. Maar over hoe dat in zijn werk zal gaan, levert het geloof niet veel informatie. We moeten het stellen met beelden. De Schrift vergelijkt het hiernamaals met een groots feestmaal, een prachtige liturgie of een luisterrijke stad. En we mogen niet vergeten dat in Jezus' verkondiging ook het hellevuur regelmatig knettert. Veel meer komen we niet te weten.

Het gebeurt trouwens wel meer dat de Schrift ons teleurstelt als we meer willen weten. Het geloof is immers niet op de eerste plaats een pakket informatie. Het is een boodschap van hoop. Ook als het over het eeuwige leven gaat. Veeleer dan ons in te lichten over het hoe en het wat aan de overkant, zegt het geloof dat God ons het leven gegeven heeft en die gave nooit meer terug zal nemen. Onze namen staan geschre¬ven in de palm van zijn hand en ook bij onze dood zal Hij die niet uitwissen. Daarop mogen we vertrouwen, ook als we ons daar verder niet veel bij kunnen voorstellen.

Omdat het leven niet ophoudt bij de dood, blijft ook onze band met de overledenen behouden. De gemeenschap van het Rijk Gods, die Jezus is komen stichten, reikt over de grenzen van de dood heen. Vanuit dat besef doen wij als gelovigen iets zeer gedurfds. We spreken bij God ten beste voor onze overledenen. We doen her zelfs in elke eucharistieviering, bijvoorbeeld met deze woorden: ‘Erbarm U, Vader, over onze zusters en broeders die ons in de dood zijn voorgegaan.' Of nog: ‘Neem hen aan en laat hen verschijnen in het licht van Uw gelaat.'

De kans is groot dat wij daar met ons verstand niet goed bij kunnen. Verwonderlijk is dat niet, want alles wat wij over leven na de dood zeggen, gaat in tegen wat we met onze zintuigen kunnen waarnemen. We stellen vast dat het lichaam volledig tot stof terugkeert. En toch durven we erop vertrouwen dat dit niet het totale einde is. Hier neemt het geloof echt wel het voortouw. Hier ook verstaat het hart datgene waar het verstand niet bij kan. Bidden voor overledenen is je laten gaan op het elan van het vertrouwen en de hoop. Kinderen hebben hier een stapje voor op wijzen en verstandigen. Zoals zo vaak.